Sultân ı rasûl,şâh ı mümeccedsin Efendim
Bîçârelere devlet i sermedsin Efendim!..
Dîvân ı İlâhîde ser âmedsin Efendim!...
Menşûr ı le’amrüke mü’eyyedsin Efendim!.
Sen Ahmed ü Mahmûd u Muhammedsin Efendim
Hakdan bize sultân ı mü’eyyedsin Efendim
Hutben okunur minber i iklîm i bekâda…
Hükmün tutulur mahkeme i rûz i cezâda…
Gülbâng i kudûmun çekilir Arş ı Hudâ’da…
Esmâ i Şerîfin an r arz u semâda…
Sen Ahmed ü Mahmûd uMuhammed’sin Efendim
Hakdan bize sultân ı mü’eyyedsin Efendim
Ol dem ki velîlerle nebîler kala hayrân…
Nefsî deyü dehşetle kopa cümleden efgân
Ye’s ile usâtın ola ahvâli perîşân.
Düstûr ı şefâ’atle senindir yine meydan…
Sen Ahmed ü Mahmûd u Muhammedsin Efendim
Hakdan bize sultân ı mü’eyyedsin Efendim
Birgün ki dalıp bahr ı gama firkate gttm
İlden yitirip kendimi, bî hodluğa yitdim
İsyânım anıp, âkıbetimden hazer itdim:
Bu matlâ’ı yâd eyledi bir seyyid işitdim
Sen Ahmed ü Mahmûd u Muhammedsin Efendim
Hakdan bize sultân ı mü’eyyedsin Efendim
Ümmîddeyiz ye’s ile âh eylemeyiz biz!
Sermâye i îmânı tebâh eylemeyiz biz.
Bâbun koyup ağyâre penâh eylemeyiz biz.
Bir kimseye sâyende nigâh eylemeyiz biz.
Sen Ahmed ü Mahmûd u Muhammedsin Efendim
Hakdan bize sultân ı mü’eyyedsin Efendim
Bî çâredir ümmetlerin isyânına bakma…
Dest i red urup, hasret ile Dûzâha kakma
Rahm eyle amân, âteş i hicrânına yakma…
Ez cümle kulun Gâlib i pür cürmü bırakma
Sen Ahmed ü Mahmûd u Muhammedsin Efendim
Hakdan bize sultân ı mü’eyyedsin Efendim
