Kara göründü, kursağımda insaf
Burda hiçbir korsan ölümle iflah olmaz
Acaba kimsin? Kim cenaze sahibi?
Geçerken uğradım demek nedir yeterli mi?
Otur biraz soluklan daha yolun var
Keyfe bin keder çocuklar cebimde rüzgar
Kesseler bırakmam, misafirimsin
Ölen birinden kalma pijamalar giyin
Cebimde var 5 6 tane küp şeker
Sabah bir boş bulupta istemişti benden
Ve pek tabiki perdeler dokunma böyle kalsın
Her sabah gözümde kanlanan haramsın
Paraf sonLa başlar 5 ay boyunca durmaz
Böyle susmak olmaz. Birazcık anlat
sen sihirbaz, kılıçlar yutturan
Birazcık anlat böyle susmak olmaz
Bikere gözünde buz kırıklarıyla hoşçakal dedim ederi ne?
Kimim ben? Burası ne? Ağlamanın bedeli ne?
Benzediğinde yanan bir mendil yanan dinamite
Değişti işte öyle dişimi sıkıp gömüldüm kederime
Mezemiz masada az mezgitimiz eksik
Şarkılar ve rakı var kokun kadar keskin
Dinlediğimiz hiçbir şarkı etmedi teskin bizi
Kin duvarda asılı kin orda eğik resmin
Gidişin akşam oldu pazar kapanışı gibi
Sokaklar angarya ve çer çöp çadır ipi
Odanın içine radyodan sızan hayaletim
Çıkardık pillerini unutmayı hayal edip
Bir alçak bunu diyebilir ancak.
İnanmam.
Bir alçak buna gülebilir ancak
Biraz da kayboldum. Yoruldum ama kaçmadım,
Savaş yanlısı saçlarından
Yer yarıldı, ivedilikle içine girdim
Yanımda kin falan götürmedim ödünç verir misin?
Duvara kanatarak bu ranzalarda yarım akıl yat
Ben değil fakat fotoğraflar hoyrat
Birazcık insan kimsenin değil sokak
Panayır ortasında aramadım ki matrak
Onca laf sonunda söyle var mı maksat
Laçkalıkla harman imajdan ya durma yoksat
Hatırlayan mı var acaba neydi vicdan
Kaldırımda bir bulut önce ben kopartcam
Bacalarından dumanı tel çıkan vapurlar
Akşamüstü olmadan kara çelenk bıraktılar
Üstüne ise rafı dolandırıp tek satırda yazmadan
Karanlık puntalarda kendi kanlarıyla yarına kalamadan
Pek düşünmeden tek bir başlık attılar.
UNUTULANLAR.
