คุยกับเม็ดเหงื่อทุกเมื่อยามล้า
ปลอบใจน้ำตาที่มันแอบไหลในบางคราว
สำรวจความจำในทุกพื้นที่ใจเรา
เจอแต่รอยเท้าของความผิดหวัง
ตรงนี้เมืองใหญ่ ไม่ใช่บ้านเฮา
ต้องเสียค่าเช่าด้วยเหงื่อ ด้วยเหงา ด้วยกำลัง
คำว่าสักวันไม่เคยเห็นเลยสักครั้ง
เราจะกลับหลังย้อนรอยเมื่อวาน หรือดันทุรังสู้ไป
บ่อยากสิเอากระดูกกลับบ้าน แต่อยากสิเอาความฝันกลับนา
กลับบ้านในวันที่มีแรงฟันฝ่า กลับไปหาอ้อมกอดของใจ
ปรับขนาดความฝันให้เล็กลง ให้มันตรงกับที่เราทำได้
เก็บแรงก้อนสุดท้ายกลับไปหา ไปกอดความสุขใจที่บ้านเฮา
เสียงแคนลายเศร้าเอิ้นเฮาคืนบ้าน
ดอกติ้วดอกจาน อ้อมกอดถิ่นฐานยังคอยเรา
บ้านนอกยังสวย ถ้าไม่หวังรวยแข่งใครเขา
ขอดเก็บแรงเราย้อนคืนบ้านนา ซ่อมฝันสร้างชีวิตใหม่
บ่อยากสิเอากระดูกกลับบ้าน แต่อยากสิเอาความฝันกลับนา
กลับบ้านในวันที่มีแรงฟันฝ่า กลับไปหาอ้อมกอดของใจ
ปรับขนาดความฝันให้เล็กลง ให้มันตรงกับที่เราทำได้
เก็บแรงก้อนสุดท้ายกลับไปหา ไปกอดความสุขใจที่บ้านเฮา
อยู่แบบเรา ๆ ความสุขราคาบ่แพง
