พัง

คงจะมีเป็นล้าน เหตุผล

ที่ทำให้ฉันควรต้องไป

บอกกับเธอว่ารัก แค่ไหน

เหมือนเธอไม่ได้ ยิน

อยู่กันไปก็เหมือน ถูกทิ้ง

เหมือนกับคนไม่มี ความหมาย

ในแววตาที่ว่างเปล่า นั้น

เก็บฉันไว้ที่ใด

ก็รู้ ควรต้องไป

ยิ่งฝืนเท่าไรก็ยิ่งเหนื่อยใจ

ตัวฉัน ต้องทำอย่างไร

เมื่อเธอมา

ยื้อฉันไว้

ด้วยคำเดิม

เพียงเธอนั้นใช้แค่คำหนึ่งคำ

รั้งไม่ให้ฉันไป

ในใจก็รู้แค่คำหลอกลวง

แต่ก็ยังไม่ไปไหน

เจอคำว่ารักคำเดียวก็พัง

ทำอะไรไม่ได้

เธอทำให้ฉันยิ่งหนีเท่า

ไรก็ยังวนที่เดิม

เกลียดตัวเองที่ฝืน ไม่ไหว

ทั้งที่ใจนั้นแทบ สลาย

แต่จะให้ต้องฝืน จากไป

ก็ทำไม่ได้

ก็รู้ ควรต้องไป

ยิ่งฝืนเท่าไรก็ยิ่งเหนื่อยใจ

ตัวฉัน ต้องทำอย่างไร

เมื่อเธอมา

ยื้อฉันไว้

ด้วยคำเดิม

เพียงเธอนั้นใช้แค่คำหนึ่งคำ

รั้งไม่ให้ฉันไป

ในใจก็รู้แค่คำหลอกลวง

แต่ก็ยังไม่ไปไหน

เจอคำว่ารักคำเดียวก็พัง

ทำอะไรไม่ได้

เธอทำให้ฉันยิ่งหนีเท่า

ไรก็ยังวนที่เดิม

เพียงเธอนั้นใช้แค่คำหนึ่งคำ

รั้งไม่ให้ฉันไป

ในใจก็รู้แค่คำหลอกลวง

แต่ก็ยังไม่ไปไหน

เจอคำว่ารักคำเดียวก็พัง

ทำอะไรไม่ได้

เธอทำให้ฉันยิ่งหนีเท่า

ไรก็ยังวน

เพียงเธอนั้นใช้แค่คำหนึ่งคำ

รั้งไม่ให้ฉันไป

ในใจก็รู้แค่คำหลอกลวง

แต่ก็ยังไม่ไปไหน

เจอคำว่ารักคำเดียวก็พัง

ทำอะไรไม่ได้

เธอทำให้ฉันยิ่งหนีเท่า

ไรก็ยังวนที่เดิม