คงสิเป็นแสนล้านนาที

คงสิมีแสนล้านคืนวัน

ที่เฮาใช้ตามหากัน

จนมาพบพ้อ

เคยผิดหวังกับคำว่าฮัก

เคยบ่อยากสิหายใจต่อ

มันกะท้อ

แต่ฮู้สึกบ่ว่าคุ้มค่า

เฮาเกิดมาเพื่อฮักไผ

บางคนเท่านั้น

เฮาต่างก็รอซึ่งกัน

และกันตลอดมา

กี่ภพกี่ชาติ

ที่เฮาคลาดคลา

กว่าสิพ้อได้สบสายตา

อยู่ต่อหน้านี้

พ้อกันแล้ว

แล้วบ่อยากให้จากกันไป

บ่ว่าเหตุผลใดทั้งนั้น

สิฮักกัน

ด้วยฮักมั่นที่สองเฮามี

พ้อกันแล้ว

ขอให้อยู่จากมื้อนี่ไป

ฮอดมื้อตายกลายเป็นธุลี

อยากให้การพ้อกันเทือนี่

เป็นนิลันดอน

คนที่คอยฮักแท้มาดน

พ้ออีกคน

ที่พร้อมย่างกันไป

สวรรค์คงฮับฮู้ได้

ในคำอ้อนวอน

คนสุดท้ายที่เฮาสิฮัก

ฮักสิดนบ่คือเทือก่อน

คือกับตอน

เคยเจ็บมา

ย่อนบ่ฮู้ว่า

เฮาเกิดมาเพื่อฮักไผ

บางคนเท่านั้น

เฮาต่างก็รอซึ่งกัน

และกันตลอดมา

กี่ภพกี่ชาติ

ที่เฮาคลาดคลา

กว่าสิพ้อได้สบสายตา

อยู่ต่อหน้านี้

พ้อกันแล้ว

แล้วบ่อยากให้จากกันไป

บ่ว่าเหตุผลใดทั้งนั้น

สิฮักกัน

ด้วยฮักมั่น

ที่สองเฮามี

พ้อกันแล้ว

ขอให้อยู่จากมื้อนี่ไป

ฮอดมื้อตายกลายเป็นธุลี

อยากให้การพ้อกันเทือนี่

เป็นนิลันดอน

ให้มันเป็นนิลัน

สองเฮาสิฮักกัน

ให้มันเป็นนิลัน

เฮาเกิดมาเพื่อฮักไผ

บางคนเท่านั้น

เฮาต่างก็รอซึ่งกัน

และกันตลอดมา

กี่ภพกี่ชาติ

ที่เฮาคลาดคลา

กว่าสิพ้อได้สบสายตา

อยู่ต่อหน้านี้

พ้อกันแล้ว

แล้วบ่อยากให้จากกันไป

บ่ว่าเหตุผลใดทั้งนั้น

สิฮักกันด้วยฮักมั่น

ที่สองเฮามี

พ้อกันแล้ว

ขอให้อยู่จากมื้อนี่ไป

ฮอดมื้อตายกลายเป็นธุลี

อยากให้การพ้อกันเทือนี่

เป็นนิลันดอน

อยากให้การพ้อกันเทือนี่

เป็น

นิลันดอน