เมื่อถึงเดือนเมษา
หนุ่มบ้านนานั่งฝัน
คอยคนรัก
คอยคนรักจากกัน
สิ้นสงกรานต์น้องก็พลันลืมพี่
เธอทิ้งนาทิ้งไร่
จดหมายไม่มี
ใยน้องมาลืมพี่ที่ท้องทุ่งนา
เฝ้าหลงคอยแต่สาว
พี่หนาวใจหนักหนา
ยามเมื่อฝน
ยามเมื่อฝนหล่นมา
หนุ่มบ้านนาหนาวอุราไม่สิ้น
จนฝนลงเดือนหก
มวลนกโบกบิน
ใจน้องลืมไป
สิ้นถิ่นฐานบ้านเรา
เดือนเจ็ดเจ้าไม่มา
จะเข้าพรรษายิ่งพาใจเศร้า
สาริการ้องครวญมาเบาเบา
สาริการ้องครวญมาเบาเบา
ที่ต้นสะเดาพี่เฝ้ายืนมอง
ผ่านพ้นเลยพรรษา
หนุ่มบ้านนายิ่งหมอง
มองดูน้ำ
มองดูน้ำเอ่อคลอง
เหม่อเหลียวมอง
น้ำในคลองไหลเชี่ยว
ลมพัดมาใจสั่น
พี่ฝันอยู่เดียว
มองเห็นตาลต้นเดี่ยว
เหลียวหาแต่นาง
เดือนเจ็ดเจ้าไม่มา
จะเข้าพรรษายิ่งพาใจเศร้า
สาริการ้องครวญมาเบาเบา
สาริการ้องครวญมาเบาเบา
ที่ต้นสะเดาพี่เฝ้ายืนมอง
ผ่านพ้นเลยพรรษา
หนุ่มบ้านนายิ่งหมอง
มองดูน้ำ
มองดูน้ำเอ่อคลอง
เหม่อเหลียวมอง
น้ำในคลองไหลเชี่ยว
ลมพัดมาใจสั่น
พี่ฝันอยู่เดียว
มองเห็นตาลต้นเดี่ยว
เหลียวหาแต่นาง
