ห้ามใจบ่ได้จักเที่อ

คิดไกลเกินความเป็นจริง

ทั้งทีฮู้ว่าทุกสิ่ง

ยังบ่ไปฮอดไส

ทักหาคุยกันสุเมื่อ

คุยเเล้วจังได๋

สิ่งที่เป็นกับสิ่งที่คิด

ยืนอยู่คนละฝั่ง

หวังว่าสิดีกว่านี้

แต่ก็ยังบ่มีหยังเลย

หวังว่าสิเป็นคนคุ้นเคย

หวังว่าเขาสิคิดคือเฮา

ย้อนคำว่าคิดฮอดอยู่เด้

กะเลยเทหัวใจให้เขา

ทักมาตอบไปทุกแลงเซา

บางมื้อแชทจนดึกดื่น

คือจังสิสำคัญ คือจังสิได้ใจ

แล้วไผสิฮู้ ว่าสุดท้าย

เขาคุยกับเฮาเล่นๆ

กะเป็นเเค่แชทคุยคั้นเวลา

ยามบ่มีไผ มาเว้าจานำ

กะเขาบ่ได้จริงใจยังซ้ำ

แต่เป็นเฮาเองที่สำคัญเจ้าของ

บ่แปลกหรอกหนายามพ้อหน้ากัน

พยายามสบตาเขายังบ่มอง

มีแต่ใจ บ่มีสมอง

คิดเอา

ว่าหยังเป็นหยัง

เขายังคุยกบเฮาเล่นๆ

หวังว่าสิดีกว่านี้

แต่ก็ยังบ่มีหยังเลย

หวังว่าสิเป็นคนคุ้นเคย

หวังว่าเขาสิคิดคือเฮา

ย้อนคำว่าคิดฮอดอยู่เด้

กะเลยเทหัวใจให้เขา

ทักมาตอบไปทุกแลงเซา

บางมื้อแชทจนดึกดื่น

คือจังสิสำคัญ คือจังสิได้ใจ

แล้วไผสิฮู้ ว่าสุดท้าย

เขาคุยกับเฮาเล่นๆ

เฮา กะเป็นเเค่แชทคุยคั้นเวลา

ยามบ่มีไผ มาเว้าจานำ

กะเขาบ่ได้จริงใจยังซ้ำ

แต่เป็นเฮาเองที่สำคัญเจ้าของ

บ่แปลกหรอกหนายามพ้อหน้ากัน

พยายามสบตาเขายังบ่มอง

มีแต่ใจ บ่มีสมอง

คิดเอา

ว่าหยังเป็นหยัง

เขายังคุยกบเฮาเล่นๆ