อกหักครานั้น

ยับเยินๆ

เจ็บปวดเหลือเกิน

บนเนินหัวใจไอ้เรา

ดั่งตกต้นตาลสูงเสียดฟ้า

พลัดตีลังกาลงบนคันนา

อกหักครานั้น

ยับเยินๆ

ระหกระเหิน

ต้องเดินล้มลงล้มคลาน

ลืมเก่าคนจนเมื่อคืนร้าง

ได้ทางได้ดีก็ทิ้งไป

แรกรักกัน

มันหวานดั่งตาล

เมืองเพชร

ช่างหวานสะเด็ด

ไม่มีสิ่งใดเปรียบปาน

กลับกลายเศร้าตรม

ยิ่งขมยิ่งกว่าวันวาน

สะเดาเจ้าเอยไม่เคยหวาน

ซมเซซมซาน

กลับเพชรบุรี

อกหักครานี้

ยับเยินๆ

ยับเยินแค่ไหน

แค่ปีนต้นตาลซิเรา

รูปหล่ออย่างนี้ยังไม่เอา

คิดไปใจเศร้าไอ้เราคนจน

แรกรักกัน

มันหวานดั่งตาล

เมืองเพชร

ช่างหวานสะเด็ด

ไม่มีสิ่งใดเปรียบปาน

กลับกลายเศร้าตรม

ยิ่งขมยิ่งกว่าวันวาน

สะเดาเจ้าเอยไม่เคยหวาน

ซมเซซมซาน

กลับเพชรบุรี

อกหักครานี้

ยับเยินๆ

ยับเยินแค่ไหน

แค่ปีนต้นตาลซิเรา

รูปหล่ออย่างนี้ยังไม่เอา

คิดไปใจเศร้า

อยากโดดต้นตาล

ให้ตายไปเลย