ไกลบ้านเฮาเป็นสาวโรงงาน
ลืมบ่าวไทบ้าน
คืออ้ายแล้วบ้อคนงาม
จากบ้านมาไกล
แต่ใจบ่เคยลืมคำ
ยามว่างยังฟังหมอลำ
ยังจำรสแจ่วปลาร้า
กินพิซซ่าใต้แสงนีออน
ย่านหมกปลาข่อนเป็นหมัน
เจ้านั้นลืมนา
กินตำบักหุ่ง
ผ่านหัวใจทุกมื้อพี่จ๋า
บ่มีทางลืมโรงนา
แม้ว่าสิอยู่โรงงาน
วันสงกรานต์
สิกลับบ้านเฮาอยู่บ้อ
กะกลับล่ะเน๊าะ
นับนิ้วรอมาตั้งนาน
คึดฮอดอ้ายแม่นบ่
คึดฮอดแม่พ่อ
และคึดฮอดบ้าน
โอ้ย อ้ายคง
หมดแล้วซึ่งความสำคัญ
หัวบ่ล้านอย่าใจน้อยหลาย
ปีนต้นโกจึงโทรหาติด
สัญญาณสองขีด
ขยับนิดเดียวคลื่นหาย
น้องกะคือกัน
เว้านานกะย่านเจ้านาย
พอก่อนส่ำนี้เด้ออ้าย
ไว้เจอกันที่บ้านเฮา
วันสงกรานต์
สิกลับบ้านเฮาอยู่บ้อ
กะกลับล่ะเน๊าะ
นับนิ้วรอมาตั้งนาน
คึดฮอดอ้ายแม่นบ่
คึดฮอดแม่พ่อ
และคึดฮอดบ้าน
โอ้ย อ้ายคง
หมดแล้วซึ่งความสำคัญ
หัวแฮงล้าน โอ๊ะ หัวบ่ล้าน
อย่าใจน้อยหลาย
ปีนต้นโกจึงโทรหาติด
สัญญาณสองขีด
ขยับนิดเดียวคลื่นหาย
น้องกะคือกัน
เว้านานกะย่านเจ้านาย
พอก่อนส่ำนี้เด้ออ้าย
ไว้เจอกันที่บ้านเฮา
เถียงนาข้างโพนหลังเก่า
มาซ่อมใจเหงาให้กัน
