(ก้านตอง) อยากมายามได๋กะมา
อยากไปยามได๋กะไป
ฝากแต่ความหวังไว้ มื้อได๋สิเฮ็ดคือเว้า
ย่านแต่เห็นน้อง เป็นหม่องมาถิ่มความเหงา
สมใจแล้วกะไป หาเขา ผู้เป็นตัวจริง
(ดอกอ้อ) สิ่งของกะเพียรซื้อให้
เอาใจไปเหมิดทุกสิ่ง
เหลือแต่ความฮักจริง ที่อ้ายบ่เคยให้มา
(ก้านตอง) ขอ ความฮักแหน่ได้บ่
คำถามหนึ่งข้อ ที่ใจคนรอฮ้องหา
(ดอกอ้อ) ฮู้ว่าผิดต่อคนนั้น
กะแฟนคือกันแม่นบ่อ้ายว่า
ขอความฮัก ให้น้องแหน่น้า
กล้าเว้าบ่ว่า ฮักน้องส่ำเขา
(ก้านตอง) คนอยู่ในฐานะจั่งน้อง
แค่เศษเวลาเป็นค่าเลี้ยงดู
เป็นความจริงที่น่าอดสู
หากสังคมฮู้คงบ่กล้าสู้หน้า
(ดอกอ้อ) ขอ ความฮักแหน่ได้บ่
คำถามหนึ่งข้อ ที่ใจคนรอฮ้องหา
(ก้านตอง) ฮู้ว่าผิดต่อคนนั้น
กะแฟนคือกันแม่นบ่อ้ายว่า
ขอความฮัก ให้น้องแหน่น้า
กล้าเว้าบ่ว่า ฮักน้องส่ำเขา
(ก้านตอง) คนอยู่ในฐานะจั่งน้อง
แค่เศษเวลาเป็นค่าเลี้ยงดู
เป็นความจริงที่น่าอดสู
หากสังคมฮู้คงบ่กล้าสู้หน้า
(ดอกอ้อ) ขอ ความฮักแหน่ได้บ่
คำถามหนึ่งข้อ ที่ใจคนรอฮ้องหา
(ก้านตอง) ฮู้ว่าผิดต่อคนนั้น
กะแฟนคือกันแม่นบ่อ้ายว่า
ขอความฮัก ให้น้องแหน่น้า
กล้าเว้าบ่ว่า ฮักน้องส่ำเขา
(ดอกอ้อ) ขอความฮัก ให้น้องแหน่น้า
กล้าเว้าบ่ว่า ฮักน้องส่ำเขา
