สองเฮาต้องจากกัน

ด้วยเหตุผลทางใจ

ฮักบ่ถึงจุดหมาย

เป็นห่วงอ้ายเหลือเกิน

ต่อไปนี้อ้ายต้องเดินคนเดียว

ทางเปลี่ยวอ้ายก็ต้องกล้าเดิน

ทุกสิ่งอ้ายก็ต้องเผชิญ

ในวันบ่มีน้องร่วมทาง

ยิ้มให้กันวันสองเฮาจากลา

ยิ้มทั้งน้ำตา

เห็นหน้าอ้ายเลือนลาง

เค้าบ่แม่นคู่บ่มีคนร่วมทาง

สวรรค์ร่วมสร้าง

มามุ่นม่างเพ้พัง

สวรรค์ร่วมสร้าง

มามุ่นม่างเพ้พัง

เมื่อผู้ใหญ่บ่เห็นดีเห็นงาม

พี่น้องก็ห้าม

เพื่อนก็ขัดก็ขวาง

ความดีของอ้ายบ่มีไผรับฟัง

ความผิดครั้งหลัง

เขากลับยังฝังใจ

ความผิดครั้งหลัง

เขากลับยังฝังใจ

บ่มีน้องอยู่ให้ดูแลตัวเอง

อย่าเครียดอย่าเคร่ง

กับการงานเกินไป

ห่วงสุข-ภาพและพลานามัย

เวลาผ่านไป

คงลืมน้องได้บ่นาน

เวลาผ่านไป

คงลืมน้องได้บ่นาน

ก่อนจากกันด้วยความรู้สึกดี๊ดี

ที่สองเฮานี้ต่างเคยมีต่อกัน

บ่ได้เป็นคู่อย่าเป็นศัตรูฟาดฟัน

ทางใครทางมัน

แต่บ่ฮ่างทางใจ

ทางใครทางมัน

แต่บ่ฮ่างทางใจ