ฟ้าผ่าแล้งสิ้นแสงจันทร์
อาทิตย์หัน ลาโลกไป
คือจั่งอ้าย ในตอนนี้
ที่บ่มีเจ้า
ฮู้จักเหงา ฮู้จักเศร้า
ฮู้จักแต่เมาบ่เคยสร่าง
แต่บ่จัก วิธีหย่างออกจาก
หายนะหัวใจ
*(บืน) หัน… ไปทางได๋
กะเจ็บ มันอักเสบ
เรื้อรังคักแหน่
หาป่องออกจักทาง จะมีแต่แพ้
คนแพ้ มันเจ็บบ่เซา....
**ทางที่บ่มีเจ้ามันเหงาเกินไป
สิไปต่อจังได๋
มันมืดมนทุกอย่าง
สูดได้แต่ไอฮัก กลิ่นหอมจางๆ
ระยะสุดท้าย
และในอีกไม่ช้า
คงมีคนตายจมน้ำตา
นั่งฮ้องไห้ปานว่าคนกำลังสิขาดใจ
มันเบิ่ดเรี่ยวแรง
บ่อยากหายใจ
สิอยู่ต่อ…โฮ...ฮือ …ฮือ
ฟ้าผ่าแล้ง แสงจันทร์เศร้า
อาทิตย์เหงาเมื่อเจ้าบ่มี
ต่อแต่นี้ สิอยู่จังได๋
ถามใจเจ้าของ
ชีวิตอ้าย มีแต่เจ้า
ฮักแต่เจ้า ฮักเบิ่ดใจ
คือจั่งถืกสวิตช์
ที่ยื้อชีวิตตอนเจ้าไปฮักคนอื่น
*(บืน) หัน… ไปทางได๋
กะเจ็บ มันอักเสบ
เรื้อรังคักแหน่
หาป่องออกจักทาง จะมีแต่แพ้
คนแพ้ มันเจ็บบ่เซา....
**ทางที่บ่มีเจ้ามันเหงาเกินไป
สิไปต่อจังได๋
มันมืดมนทุกอย่าง
สูดได้แต่ไอฮัก กลิ่นหอมจางๆ
ระยะสุดท้าย
และในอีกไม่ช้า
คงมีคนตายจมน้ำตา
นั่งฮ้องไห้ปานว่าคนกำลังสิขาดใจ
มันเบิ่ดเรี่ยวแรง
บ่อยากหายใจ
สิอยู่ต่อ…โฮ...ฮือ …ฮือ
solo
*ทางที่บ่มีเจ้ามันเหงาเกินไป
สิไปต่อจังได๋
มันมืดมนทุกอย่าง
สูดได้แต่ไอฮัก กลิ่นหอมจางๆ
ระยะสุดท้าย
และในอีกไม่ช้า
คงมีคนตายจมน้ำตา
นั่งฮ้องไห้ปานว่าคนกำลังสิขาดใจ
ิมันเบิ่ดเรี่ยวแรง
บ่อยากหายใจ
สิอยู่ต่อ…โฮ...ฮือ …ฮือ
มันเบิ่ดเรี่ยวแรง
บ่อยากหายใจ
สิอยู่ต่อ…โฮ
by narinton
