ทุกครั้งที่ฉันร้องไห้จนจมทะเลน้ำตา
เหว่ว้าและเคว้งคว้างกลางผู้คน
เจ็บจนไม่อยากหายใจ
ถูกรักทำร้ายจนเปราะบาง
ขอบฟ้าความหวังซีดจางเหลือเกิน
แต่บอกกับใจไม่หยุดฝัน
อธิษฐานในกาลนิรันดร์
อย่าหยุดศรัทธา
สักวันคงได้พบเธอ
อีกครึ่งหนึ่งของดวงวิญญาณ
ฉันรออยู่ คนเคยรู้ใจคนเคยรู้จัก
จำฉันได้ไหม
เราเคยพลัดพรากกัน
หากเธอกับฉันสวนทางกัน ในความฝัน
อยากให้สายตาเราได้จ้องกัน
และให้เธอบอกฉัน
ว่าฉันข้ามเวลา เพื่อมาพบเธอ
ฉันใช้ชีวิตมืดมนดั่งคนที่มีแผลใจ
แผ่นดินและผืนฟ้ากว้างไกล
มันกลับไม่เหลือทางให้เดิน
ทอดทิ้งรักแท้ที่ข้างทาง
ปล่อยทิ้งความหวังที่พังยับเยิน
อยากบอกกับใจให้หยุดฝัน
อธิษฐานในกาลนิรันดร์
เจ็บกับศรัทธา
กี่วันก็ไม่พบเจอ (เราจะได้พบกัน)
อีกครึ่งหนึ่งของดวงวิญญาณ
ฉันรออยู่ คนเคยรู้ใจคนเคยรู้จัก
เธอไปอยู่ไหน
เราคงพลัดพรากกัน
หากเธอกับฉันสวนทางกัน ในความฝัน
อยากให้สายตาเราได้จ้องกัน
โปรดให้เธอบอกฉัน
ว่าฉันข้ามเวลา เพื่อมาพบเธอ
หากเธอกับฉันสวนทางกัน ในวันนั้น
ยามที่สายตาเราได้จ้องกัน
อยากให้เธอบอกฉัน
ว่าเราข้ามเวลา เพื่อมาพบกัน
