หนุ่มทุ่งกระโจมทอง
ฝากเพลงรักลอยล่อง
สู่ห้องใจฉัน
เสียงเพลงที่ครวญ
ชวนใจหวั่น
ฝากรำพันถึงเพชรบุรี
พบกันปีกลาย
ก็เมืองเพชรนั้นใกล้ ใกล้แค่นี้
แล้วใยไม่มา หาเลยนี่
เกือบจะปีที่รอเช้าเย็น
มีหนุ่ม ชาวกรุง
ฝากความรักหมายมุ่ง ไม่ว่างเว้น
ถึงมีสร้อยทองสองร้อยเส้น
ก็ไม่เห็นหวังเรียงเคียงชม
แล้วใครลืมใคร
ข่าวว่าพบรักใหม่นครปฐม
น้องยังกล้ำกลืน
ฝืนใจข่มสุดระทม
แสนทรมาน
มองยอดเขาวัง
ยอดเขาสูงคอตั้ง
จวนเสียดฟ้า
โถบุญลูกมีเพียงต้นหญ้า
วาสนาจึงพาเป็นรอง
สาวเมืองน้ำตาล
ฝากเพลงเฝ้าลอยผ่าน
จากใจน้อง
ขอถามสักคำยังขุ่นข้อง
ทุ่งกระโจมทอง
ไหงมีสองใจ
