เว้าแบบแปนๆ
ถึงอ้ายมีแฟน
น้อง ยังคึดฮอด.
ผ่านมา เหมือน คนตาบอด
เสียรอยกอด
ให้แฟน ผู้อื่น.
คิดว่า ยังโสด
เทให้หมด ทั้งใจ ไม่ฝืน
เมื่อรู้ อ้ายมี คนอื่น
ใจสะอื้น กลืนก้อนน้ำ ตา.
ยอมตัดใจลา
ก็เกิดปัญหา
ว่า ลืมบ่ได้
ดึงตัว หนี มาแสน ไกล
คำฮักอ้าย
ยังเฝ้า ตามมา.
ภาพในอดีต
ยังจำติด แม้ยามห่างตา
ฉีกรูป ฉีกคำสัญญา
ที่ผ่านมา เพื่อพา ใจเมิน.
กลุ้มใจเหลือเกิน
ห่างเหิน ก็ยิ่ง ฮำออน
คึดฮอด แฟนเขา ร้าวรอน
ตัดใจจร ก็จน ทางเดิน.
กลับ บ่ได้ ไป บ่ ฮอด
จอดพอ กะเทิน
ยากแท้หนอ
หลงฮักซู้เพิ่น
อยู่ก็เขิน เมินก็ ช้ำ ใจ
เว้าแบบบ่อาย
ฆ่าให้ตาย ก็ ยังคึดฮอด
คงจำ อ้ายไปตลอด
จำฮอยกอด
จนฮอดวันตาย.
อยากลืมให้จบ
แล้วเดินหลบ
เส้นทางร้างไกล
บ่ฮู้ อีกนานเท่าใด
สิตัดใจ ลืมอ้าย ได้ลง
กลุ้มใจเหลือเกิน
ห่างเหิน ก็ยิ่ง ฮำออน
คึดฮอด แฟนเขา ร้าวรอน
ตัดใจจร ก็จน ทางเดิน.
กลับ บ่ได้ ไป บ่ ฮอด
จอดพอ กะเทิน
ยากแท้หนอ
หลงฮักซู้เพิ่น
อยู่ก็เขิน เมินก็ ช้ำ ใจ
เว้าแบบบ่อาย
ฆ่าให้ตาย ก็ ยังคึดฮอด
คงจำ อ้ายไปตลอด
จำฮอยกอด
จนฮอดวันตาย.
อยากลืมให้จบ
แล้วเดินหลบ
เส้นทางร้างไกล
บ่ฮู้ อีกนานเท่าใด
สิตัดใจ ลืมอ้าย ได้ลง
