จำ พรากจากขวัญดวงใจ
ต่อนี้ไป ใครเล่าจะโลมสมร
โอ้ใคร จะคอยพัดให้คลายร้อน
โอ้ใครเขาจะร้องกลอน
กล่อมเจ้าให้นอนฝันดี
ใคร เล่าโลมเล้าเอาใจ
ห่างน้องไป ใจห่วงนวลฉวี
ไม่ควร โศกตรมให้เสื่อมราศี
เมื่อยามน้องโศกฤดี
ก็เหมือนทรวงพี่แหลกลาญ
จาก น้องไปทั้งที
ขวัญพี่คงหาย
ถ้าแม้มิได้จูบลานงคราญ
จูบฝังใจ ฝากไว้เป็นพยาน
เมื่อยามพี่ไปไกลบ้าน
รักอย่าราญ สลาย
ลา ก่อนลาแล้วกานดา
ห่างน้องมา ยังห่วงไม่หาย
กี่วัน กี่เดือนรักอย่าสลาย
กี่ปีรักอย่ารู้คลาย
อย่ารู้วันหน่าย จากกัน..
