ถ้าเธอ มีหัวใจเหมือนฉันสักหน่อย
เธอคงไม่ปล่อย
ให้ฉันต้องคอย อย่างนี้
เธอคงมองซึ้งถึงไมตรี
เธอคงมองซึ้งถึงความหวังดี
ที่มีเรื่อยมา
สู้รอ รอแล้วรอแล้ว รอไม่สิ้น
รอจนใกล้ดับ
ถมทับแผ่นดิน แผ่นฟ้า
เธอมองไม่ซึ้งถึงสายตา
เธอมองไม่ซึ้งถึงความบูชา
ว่าฉันศรัทธาเพียงใด
น้ำหยดลงหิน
ทุกวันหินมันยังกร่อน
แต่หัวใจ อ่อนอ่อน
ของเธอทำด้วยสิ่งใด
ช่างไม่สะทก
สะท้านสะเทือนเหมือนหัวใจ
ช่างไม่ หวั่นไหว
ว่าใครเขารักเขารอ
สิ้น ลม ลมหายใจของฉันเมื่อไหร่
เธอคงจะต้องได้รู้ว่าใคร เฝ้าง้อ
ใครกันมีรัก มีรักเพียงพอ
ใครกันรอแล้วและยังเฝ้ารอ
เขารอ เขารอ
เขารอ เขารอ
สิ้น ลม ลมหายใจของฉันเมื่อไหร่
เธอคงจะต้องได้รู้ว่าใคร เฝ้าง้อ
ใครกันมีรัก มีรักเพียงพอ
ใครกันรอแล้วและยังเฝ้ารอ
เขารอ เขารอ เขารอ เขารอ
