พี่บ่าวมาเรียนอยู่ราม
ได้เจอคนงามสาวเมืองหนองคาย
หายเหนื่อยน้องรู้หม้าย ยามเห็นหน้า
น้องกะอุ่นใจคือกัน
ได้มีอ้ายนั้นปรึกษาทุกเวลา
ฮู้บ่ว่า อ้ายคือที่หนึ่งในใจ
พอแต่ได้จับมือ ย่างไปนำกัน
หัวใจน้องมันสั่นอยู่ทุกเวลา
พี่บ่าวยังคอยห่วงหาเวลาไม่เจอ
เมื่อถึงเวลาที่พี่บ่าวหลบบ้าน
แม้ตัวห่างกันยังคิดถึงเสมอ
น้องคิดฮอดอ้ายหลายเด้อ
อ้ายสิคิดฮอดกันบ่
คิดถึงรู้หม้ายคนดี
คิดฮอดอีหลีฮู้บ่
พี่ยังคงเฝ้ารอวันพบหน้า
อีสานบ้านเฮาหนาวแล้วใจนี้
คิดฮอดอีหลีคืออ้ายท่อนั้น
คิดถึงตอนเรากอดกันน้องรู้หม้าย
พอแต่ได้จับมือ ย่างไปนำกัน
หัวใจน้องมันสั่นอยู่ทุกเวลา
พี่บ่าวยังคอยห่วงหาเวลาไม่เจอ
เมื่อถึงเวลาที่พี่บ่าวหลบบ้าน
แม้ตัวห่างกันยังคิดถึงเสมอ
น้องคิดฮอดอ้ายหลายเด้อ
อ้ายสิคิดฮอดกันบ่
คิดถึงรู้หม้ายคนดี
คิดฮอดอีหลีฮู้บ่
พี่ยังคงเฝ้ารอวันพบหน้า
อีสานบ้านเฮาหนาวแล้วใจนี้
คิดฮอดอีหลีคืออ้ายท่อนั้น
คิดถึงตอนเรากอดกันน้องรู้หม้าย
โอโอ้โห โอโห๊ะโห
ว่าออ ว่าออ คิดถึงรู้หม้าย
คิดถึงสุดหัวใจ
คิดถึงแต่น้องคนเดียวรู้หม้าย
คิดฮอดอ้ายเด้อได้ยินน้องบ่
เมื่อใดสิพ้อได้พบหน้ากัน
คิดฮอดให้นั้น
มันยังอยู่ในหัวใจ
วันไหนเรามาพบกัน
ขอกอดให้หายคิดถึง
