เป็นคนธรรมดาย่างขี้ดิน

เป็นคนหากินเช้าคํ่า

ป็นคนตากแดดผิวดำ

ปากกะกํ่าอํ่าหลํ่ากินมันหมก

อิพ่อ อิแม่ ของน้องกะบ่ได้รวย

อาชีพอยู่เฮื้อนกะเลี้ยงงัวเลี้ยงควาย

บ่มีปัญญาไปเลี้ยงอ้ายดอกน้องบ่ได้รวย

ลำพังชีวิตของน้องตอนนี้ยังเอาโตบ่รอดอยู่

ชีวิตของอ้ายย่างเข้าห้างไปตากแอร์

น้องนี้ปั้นคันแท ลกหญ้าข้าวอยู่เบิ่ดปี

ชีวิตของอ้ายนั้นดี มันแตกต่างกับน้องหลาย

ชีวิตน้องไปแต่ท่งนาละไปหาค้องกะปอมก่า

ไปหาใส่เบ็ดละไปหาจับปลาอ้ายจ๋าคงบ่มามัก

อ้ายชีวิตน้องบ่ได้หรูหรา

น้องกินบ่เป็นละพิชช่งพิชซ่า

น้องกินเป็นแต่หมกขี้ปลา

ชีวิตของน้องมันกะพอกํ่าก่า

ตื่นเช้าขึ้นมากะเอางัวลงท่ง

สิมีผุ้บ่าวอยู่ไสมาหลงมัก

แนมเบิ่งเจ้าของผุ้ฮ้ายบักคัก

สิมีผู้บ่าวอยู่ไสมาสนใจ

เกิดมาผู้ฮ้ายต้องขออภัย

ถึงน้องผู้ฮ้ายกะมีหัวใจบ่คิดสิถิ่มสิป๋า

ถ้าอ้ายจ๋าอยากได้อิหยังน้องนี้กะยอมไปหา

เอาข้าวไปขายเอานาไปจำอิพ่ออิแม่กะว่า

กะซางดอกหว้าเกิดมาชาติเดียวขอให้ได้อ้ายมา

มีลูกมีเต้านำกันจั๊กสามสี่คนน้องวากำลังดี

ถ้าเป็นไปได้น้องว่าสองเฮาเอาหัวปีท้ายปี

น้องกะเว้าสื่อๆ ดอกละผู้อ้ายคนดี

บ่มีผู้บ่งผู้บ่าวมาแนมดอกคนคือน้องนี้

ชีวิตของอ้ายย่างเข้าห้างไปตากแอร์

น้องนี้ปั้นคันแท ลกหญ้าข้าวอยู่เบิ่ดปี

ชีวิตของอ้ายนั้นดี มันแตกต่างกับน้องหลาย

ชีวิตน้องไปแต่ท่งนาละไปหาค้องกะปอมก่า

ไปหาใส่เบ็ดละไปหาจับปลาอ้ายจ๋าคงบ่มามัก

อ้ายชีวิตน้องบ่ได้หรูหรา

น้องกินบ่เป็นละพิชช่งพิชซ่า

น้องกินเป็นแต่หมกขี้ปลา

ชีวิตของน้องมันกะพอกํ่าก่า

ตื่นเช้าขึ้นมากะเอางัวลงท่ง

สิมีผุ้บ่าวอยู่ไสมาหลงมัก

แนมเบิ่งเจ้าของผุ้ฮ้ายบักคัก

สิมีผู้บ่าวอยู่ไสมาสน

ชีวิตน้องไปแต่ท่งนาละไปหาค้องกะปอมก่า

ไปหาใส่เบ็ดละไปหาจับปลาอ้ายจ๋าคงบ่มามัก

อ้ายชีวิตน้องบ่ได้หรูหรา

น้องกินบ่เป็นละพิชช่งพิชซ่า

น้องกินเป็นแต่หมกขี้ปลา

ชีวิตของน้องมันกะพอกํ่าก่า

ตื่นเช้าขึ้นมากะเอางัวลงท่ง

สิมีผุ้บ่าวอยู่ไสมาหลงมัก

แนมเบิ่งเจ้าของผุ้ฮ้ายบักคัก

สิมีผู้บ่าวอยู่ไสมาสนใจ

เกิดมาผู้ฮ้ายต้องขออภัย