จบบ่สวย
คนอ่วยแม่นอ้าย
ที่ต้องกลาย
ไปเป็นคนเจ็บ
ส่ำถืกกรงเล็บ
เจ้าข่วนหัวใจ
จนกลายเป็นแผล
คำว่าแคร์บ่เหลือคือเก่า
สิเอาหยังไปสู้เขาหนอ
แฮ่งฮัก
มันกะแฮ่งท้อ
คนเบิ่ดใจ
เป็นได้แค่คนบ่มีค่า
ที่สู้มาบ่มีความหมาย
เจ้าตอบสนองความฮักของอ้าย
ด้วยคำว่าพอ
แล้วให้เขาจนเบิ่ดทุกอย่าง
บนเส้นทางที่เฮาเคยก่อ
คักแท้หนอ สาใจอีหลี
สิกลั้นใจลืม
คนที่เฮ็ดให้น้ำตาใหล
แม่นสิเจ็บ
แม่นสิปวดหัวใจ
กะสิทน ให้ไหว
เจ็บปานใด๋ สิบืนตาย
คนนอกหัวใจ
บ่ควรสิอยู่ในพื้นที่ของเขา
เขาฮักกันบ่แม่นเรื่องของเฮา
แค่คนเก่าบ่มีประโชน์
เจ็บปานใด๋ สิบืนตาย ไปตายไกลๆ
สิบ่ให้ยากนำดอกหนา
บ่โทษฟ้า บ่โทษฝน
ที่คนเปลี่ยนใจ
สิหาหม่องตายเอง
เป็นได้แค่คนบ่มีค่า
ที่สู้มาบ่มีความหมาย
เจ้าตอบสนองความฮักของอ้าย
ด้วยคำว่าพอ
แล้วให้เขาจนเบิ่ดทุกอย่าง
บนเส้นทางที่เฮาเคยก่อ
คักแท้หนอ
สาใจอีหลี
สิกลั้นใจลืม
คนที่เฮ็ดให้น้ำตาใหล
แม่นสิเจ็บ
แม่นสิปวดหัวใจ
กะสิทน ให้ไหว
เจ็บปานใด๋
สิบืนตาย คนนอกหัวใจ
บ่ควรสิอยู่ในพื้นที่ของเขา
เขาฮักกันบ่แม่นเรื่องของเฮา
แค่คนเก่าบ่มีประโชน์
เจ็บปานใด๋
สิบืนตาย
ไปตายไกลๆ
สิบ่ให้ยากนำดอกหนา
บ่โทษฟ้า บ่โทษฝน
ที่คนเปลี่ยนใจ
เจ็บปานใด๋ สิบืนตาย
คนนอกหัวใจ
บ่ควรสิอยู่ในพื้นที่ของเขา
เขาฮักกันบ่แม่นเรื่องของเฮา
แค่คนเก่าบ่มีประโชน์
เจ็บปานใด๋ สิบืนตาย
ไปตายไกลๆ
สิบ่ให้ยากนำดอกหนา
บ่โทษฟ้า บ่โทษฝน
ที่คนเปลี่ยนใจ
สิหาหม่องตายเอง
สิหาหม่องตายเอง
