เสียดายวันเวลา ที่เคยรักเธอ
ฉันไม่ควรมาเจอ คนที่รักลวง
เสียดายความจริงใจ ที่เคยหวงห่วง
หลงดีความคำลวง เป็นคำรักจริง
ทรมานอย่างนี้
พอกันที รักเรา
จบตรงความเจ็บปวด
มันฝันลงใน หัวใจ
ทั้งที่วันเวลา ผ่านไปแสนนาน
ฉันไม่เคยลืมวัน ที่เคยรักเธอ
ลึกลงไปในใจ ไม่อยากพบเจอ
เพราะกลัวใจตัวเอง กลับไปเหมือนเดิม
ทรมานอย่างนี้
พอกันที รักเรา
ปล่อยให้ความเจ็บปวด
มันฝังในใจ อย่างนี้
เพราะเราเอง
หลงว่าตัวสำคัญ
เลยไม่คิดระแวง ไม่คิดระวัง
เชื่อคำเธอมากไป
เพราะเราเอง
แล้วจะไปโทษใคร
ในเมื่อรักเธอเอง ก็ช้ำไปเอง
ไม่มีใครเสียใจแทน
ทั้งที่วันเวลา ผ่านไปแสนนาน
ฉันไม่เคยลืมวัน ที่เคยรักเธอ
ลึกลงไปในใจ ไม่อยากพบเจอ
เพราะกลัวใจตัวเอง กลับไปเหมือนเดิม
ทรมานอย่างนี้
พอกันที รักเรา
ปล่อยให้ความเจ็บปวด
มันฝังในใจ อย่างนี้
เพราะเราเอง
หลงว่าตัวสำคัญ
เลยไม่คิดระแวง ไม่คิดระวัง
เชื่อคำเธอมากไป
เพราะเราเอง
แล้วจะไปโทษใคร
ในเมื่อรักเธอเอง ก็ช้ำไปเอง
ไม่มีใครเสียใจแทน
เพราะเราเอง
หลงว่าตัวสำคัญ
เลยไม่คิดระแวง ไม่คิดระวัง
เชื่อคำเธอมากไป
เพราะเราเอง
แล้วจะไปโทษใคร
ในเมื่อรักเธอเอง ก็ช้ำไปเอง
ไม่มีใครเสียใจแทน
