Ko’y tulog sa kadiliman, walang kakayahang lumisan

Gabi ay laging gabi sa magkabilang dulo ng mundo

Ika’y buong kaliwanagan, walang kakayahang lumisan

Umaga’y laging umaga sa magkabilang dulo ng mundo

Ika’y kabuoan at tinatanging kailangan ko

Tanggalin man ako sa mga salitang ito

Ika’y kabuoan at tinatanging kailangan

Tanggalin man ang sa tinging kailangan (ko)

Ika’y kabuoan at tinatangi

Tanggalin man mga tinatangi sa mundo

Ika’y kabuoan

Tanggalin man lahat, ika’y buo

Ikaw

‘pag ika’y idagdag sa wala, katumbas nito ay lahat

‘pag ika’y ibawas sa lahat, katumbas nito ay wala

‘pag tinanggal ka sa ekwasyon walang kabuluhan ang mga salitang ito

Ngunit tanggalin man ang lahat

Ikaw ang buong eksplanasyon

Dahil higit ka sa anumang salita

Higit ka sa anumang ekspresyong magagawa

Sa kagandahan ng kanta, ng tula, ng magagawang likha

Ikaw ay nakikita

Ika’y kabuoan at tinatanging kailangan ko

Ika’y kabuoan at tinatanging kailangan

Ika’y kabuoan at tinatangi

Ika’y kabuoan

Ikaw ay ikaw