Baba; anneme iyi bak olur mu?
Benden sana evlat vasiyetidir
Baba; anneme iyi bak!
Akşam büyük bir heyecanla
televizyon izlerken sen
Şöyle gözünün ucuyla bir kez anneme bak
Yaşanmışlıklarını göreceksin
o çocuksu bakışlarında
Yaşattıklarını yaşatamadıklarını
Sana adanmış koskocaman bir ömrü
göreceksin bakışlarında
Akşamları geç geldiğinde boğazına dizilen
yiyemediği lokmaları göreceksin
Bizim ağzımızı kapatmalarını
Yüreğinin ağzına geldiği
zamanları göreceksin
Baba; anneme iyi bak…
Hanım ben gidiyorum dediğinde
sen merdivenleri inene kadar
ardından bakan insana
Bir kez durup merdivenin
5 basamağında sende bak
Gözlerinde sen daha gitmeden
seni özleyen bir kadın göreceksin
Sokakta gördüğün arkadaşına
sarıldığın gibi bir kez sarıl ona baba
Sıkıca… Sevgiyle!
Saatlerini harcadığın
kahve sandalyesinde
yudumlarken bardağından çayını
Hiç birinin tadının annemin çayının tadına
benzemediğini fark ederek
Evde senin için yemek yapmanın
telaşında olan o kadını düşün
Koyarak üç beş kuruş
yarım bıraktığın bardağın yanına
en hızlı adımlarınla koş baba
Bırak kahveyi orda burada eğlenmeden
oyalanmadan koşarak evine gel baba
Seni terk eden annen gibi
Ardından bıçaklayan dost
sandığın arkadaşların gibi
Senin kıymetini bilmeyen
evlatların gibi değil
Ne zaman düşsen
canın acımasın diye
düştüğün yere çimen olan
Her bayramda senin elini
evimin direği diyerek
öpen o kadına iyi bak baba
Ne kadar usulca çıksan da merdivenleri
Senin geldiğini
daha ilk basamakta anlayan kadına
Yüzün asıksa mutfağında sessizce
ağlayan Ama sana soğanın ne kadar
acı olduğunu söyleyen kadına
Sen hastaneye yattığında
ağlarken uyuyan uyanınca ağlayan
Bu ev çok büyük geldi bana
diyen anama iyi bak baba
Onun gözlerinde sana adanmış
koskocaman bir ömür göreceksin
Şimdi sarıl şu güzel günde boynuna
Kim ne der diye düşünme baba
Tut ellerinden öpüver
O kadın benim anam baba
O kadın benim anam
Ve deki ona
Siyah saçlarımın terk ettiği
yıllarımdan geriye
Bir sen kaldın
ve ben bir tek sana kaldım hanım
Bir tek sana kaldım
Anneme iyi bak baba,
anneme iyi bak baba
