==

=

Her şeyi mükemmel yapmaya

çalıştıkça daha da berbat

ediyormuşum meğer, bilemedim...

Küçük kırgınlıklar

kocaman dağlara,

görmezden gelinen hatalar

dönüşsüz yollara,

söylenmeyen her söz bıçak gibi

kesilmiş susuşlara dönüşüyormuş...

====

Ben, yapılan her yanlışı

alttan almanın sevginin gereği

olduğuna inandım hep.

Bu yüzden çoğu hatayı sineye çektim.

Fakat sineye çektiğim her kusur,

göğsüme yer etmiş birer bıçağa dönüştü.

Birlikte geçirilecek

tek bir saniyenin bile

her bir acıyı

iyileştireceğini sandım.

'Bu beni öldürmez!'

dediğim her küçük sıyrık ,

zamanla sarılamayacak kadar

derin yaralar haline geldi.

En kötüsü de neydi biliyor musun?

Onca zaman yaşadığım her şey

kendi kendimeymiş meğer.

Kendi kendime sevmişim, üzülmüşüm;

kendi kendime yaralanmışım,

beklemişim.

Keşke zerre kadar

bir çabanı görseydim, keşke

zerre kadar sevdiğini hissetseydim.

=====

Ancak bunca şey

kendi kuruntummuş benim!

Duygusuz bir duvarda incelik

beklemişim, yosun tutmuş bir taştan

beni anlamasını beklemişim.

Hata etmişim..

Yüreğindeki yangın soğudukça

kendi aptallığını

daha net görebiliyor insan.

Sanırım buna soğumak deniyor

ya da uzaklaşmak. Sen her ne

kabul edersen öyle olsun adı...

Kısacası, hayatının ortasında

olduğumu sandığım birinin

yüreğinin kıyısında bile

değilmişim aslında...

Artık hangi okyasunun sularına

yelken açmak istersen hiç durma!

Çünkü benim kıyılarım

bir daha liman olmaz sana.. .

=====

Şiir : Ezgin Kılıç

Hazırlayan : EmRe Akustik Cat