แสงไฟ ส่องบนทางค่อยค่อยดับหายไป
ความมืดมิด เข้ามาล้อมกรอบไว้
มองทางไหนก็ดูเงียบงัน
น้ำตา ดั่งหยาดฝนร่วงลงในหัวใจ
มันเหน็บหนาวมากเกินต้านทานไหว
ต่อจากนี้ต้องทำเช่นไร
ที่สุดเรื่องเราที่เคยได้ฝัน
มันสวยงามได้เพียงแค่ไม่นาน
ก็ฉันเป็นแค่คนเมื่อวาน
ที่หมดเวลาแล้ว
ก็รู้ว่าเธอไม่รัก แต่ไม่อาจหักห้ามใจ
ก็ฉันยังไปไม่ไหว ก็ใจยังอยู่ตรงนี้
แค่อยากจะขอมุมนึง เพียงแค่ที่พักในใจ
ไม่นานก็คงพร้อมจะไป ไม่มาเจออีกเลย
ขอเพียง ต่อเวลารวบรวมเศษหัวใจ
แค่มีสักเรี่ยวแรงให้เคลื่อนไหว
อีกไม่ช้าก็คงต้องไป
ที่สุดเรื่องเราที่เคยได้ฝัน
มันสวยงามได้เพียงแค่ไม่นาน
ก็ฉันเป็นแค่คนเมื่อวาน
ที่หมดเวลาแล้ว
ก็รู้ว่าเธอไม่รัก แต่ไม่อาจหักห้ามใจ
ก็ฉันยังไปไม่ไหว ก็ใจยังอยู่ตรงนี้
แค่อยากจะขอมุมนึง เพียงแค่ที่พักในใจ
ไม่นานก็คงพร้อมจะไป ไม่มาเจออีกเลย
ฉันแค่รบกวนเธอไม่นาน
เพราะรู้เธอไม่ต้องการฉันแล้ว
ก็รู้ว่าเธอไม่รัก แต่ไม่อาจหักห้ามใจ
ก็ฉันยังไปไม่ไหว ก็ใจยังอยู่ตรงนี้
แค่อยากจะขอมุมนึง เพียงแค่ที่พักในใจ
ไม่นานก็คงพร้อมจะไป ไม่ต้องเจอกันอีกแล้ว
