Susun lan hatırlatmayın bana geçmişi
Ben aşkın en saf halinden bir şişe belki içmişimdir
Kafamın güzelliği gözlerime yansıyan sönük bir güneş gibi
Yeniden doğdum sanıp bitmişim
Fakat bitmesin birgün bile göğsümde dalgaların
Yeter lan kanarsa kanasın açılsın sargılarım
Küfür etmiyorsam bilki kalan saygıdandır
Geçmişimde kaldığından geleceğimi kaldıralım
Bu tozlu rafların hepsi seninle dolup taştı
Kardeşlerime anlatıyorum bu olağandışı farklı aşkı
Yanıklarım yaşlı seninse kasıkların
Fazla daldım nihayetinde isyan edip onda taştım
Sen aşkı bulduğunu san ben de burada gebereyim
O artik benim olamaz cünkü kalbi bana ait degil
Eğer bir gün görürsem onu da sobelerim
Ayıktın sen bu oyunda hayaletler ebe değil
Gökyüzü bulutlu kalemden yine kan damlıyor
Azap yolunda Hüseyin tek başına kan ağlıyor
Duman aşkı harliyor bu gün saç telime düşen
Buluttaki sağanak yağmur ol
Ben de ıslanayım şemsiyemi açmam
bedenini günü gelince o kahpeye acma
Eğer duyarsam öldürürüm bu da yeminim olsun
Beni iyi tanırsın diyemezsinki bunlar saçma
Bu sözler kalbimin en katkısız aynası
Her parçam kalbimdeki yıldızların aniden kayması
Ben üstündeki kalın yazı sen beyaz sayfasın
Ve son bir şey ona iletin unuttuğumu sanmasın
Sensizlik eziyetin en büyügü şu dünyamda
Dün gece senle oturduk bir bankta rüyamda
Hüseyin uyanda artık azıcak sirkelen diyen
Babama inat diyorumki ,,o benim dünyam lan´´
Dumanla nefes alan hayatlar bunlar anlamazsın
Çocukken yere düşünce gurur yapar ağlamazdım
Şimdi bak halime gerçi baksanda anlamazsın
Böyle yazabilir miyim içimde bir gram kalmasaydın
Üstüme basma zaten çiğnedin tüm kuralları
Uzaklardayım ve lakin görüyorum yanında duran malı
Ben aylar önce farkettim kalbim artık yarım
Belki unuturum kim bilir belki bugün belki yarın
Çek vur kalbimi unutmam
Sensiz geçen her gün umut var
Yoksun yine odamda duman
Üstümde yine kara bulutlar
Çek vur kalbimi unutmam
Sensiz geçen her gün umut var
Yoksun yine odamda duman
Üstümde yine kara bulutlar
