از گمبرون تا انزلی باهام تکرار کن
میشه میشه میشه
بگو میتونم
هرشب که خوابم میره
تو فکرم که آخر میشه
دنیا رو بسازیم با هم دیگه
بازی منو بگو داور کیه
به هرکسی دل نده
گاهی تنهایی بهتره
گاهی بالاسرت ابر سیاهه
باید صبر کنی بگذره
آره میگذره میره
زندگی دائم بهت دیکته رو میگه
گوش نمیکنم حقم بیشتر از اینه
ریسک و نکنی چیزی نیست ته جیبت
توی شهر غریبم ولی سقفش آشناس
مثه گمبرون زیر نخل و آفتاب
شن ها زیر پام گرم قلب تاپ تاپ
میکوبه و میرونه به سمتش طاق باز
آره به سمت آسمان
هرچی هست تو صحنه واس ماس
نمیشینیم ما یه لحظه آس باز
میچرخه توی دسته تاس باز
همیشه همین بوده
دست جلو قدمام کمین بوده
از روی تصمیم قلبمه نترسم بخورم زمین سفت
همیشه همین بوده
گوشه‌ی ذهنم تو کمین بوده
از روی تصمیم قلبمه نترسم بخورم زمین سفت
چرسی بهشون بگو
بیخی امروز و فردا
تهش میمونیم تنها
زیر این آسمون و ابرا
من میمونم همرات
من میمونم همرات
بیخی امروز و فردا
تهش میمونم تنها
زیر آسمون و ابرا
من میمونم همرات
میدونم هوای دلمون بارونیه
هیچی بهم دیگه حال نمیده
ولی بلند میشم پامو میکوبم زمین من
یباره دیگه یباره دیگه
متولد من یباره دیگه
چشماتو ببند یباره دیگه
با یه تلاش بیشتر یباره دیگه
ترسی ندارم از
هیچ بنی بشری پس
میگیرم حقمو از این دنیای لعنتیم
میدونی من لفظ نمیام
نسلتو عطسه میگاد
ریه هام وصله به سیگار
میدونم هیچی و هیچجا
مفتی به دست نمیاد
همیشه همین بوده
میاد تو ذهنم همش یه شکل
از روی تصمیم قلبمه همیشه خوردم به زمین سفت
همیشه همین بوده
میاد تو ذهنم همش یه شکل
از روی تصمیم قلبمه همیشه خوردم به زمین سفت
