کمکم کن کمکم کن نذار اینجا بمونم تا بپوسم

کمکم کن کمکم کن نذار اینجا لب مرگو ببوسم

کمکم کن کمکم کن عشق نفرینی بی پروایی می خواد

ماهی چشمه ی کهنه هوای تازه ی دریایی می خواد

دل من درياییه چشمه زندونه برام

چکه چکه های آب مرثیه خونه برام

تو رگام به جای خون شعر سرخه رفتنه

تن به موندن نمی دم موندنم مرگ منه

عاشقم مثل مسافر عاشقم

عاشق رسیدن به انتها

عاشق بوی غريبانه ی کوچ

تو سپیده ی غريب جاده ها

من پر از وسوسه های رفتنم

رفتن و رسیدن و تازه شدن

توی یک سپیده ی طوسی سرد

مسخ یک عشق پر آوازه شدن

کمکم کن کمکم کن نذار این گمشده از پا در بیاد

کمکم کن کمکم کن خرمن رخوت من شعله می خواد

کمکم کن کمکم کن من و تو باید به فردا برسیم

چشمه کوچیکه برامون ما باید بريم به دريا برسیم

دل ما دریاییه چشمه زندونمونه

چکه چکه های آب مرثیه خونمونه

تو رگ بودن ما شعر سرخه رفتنه

کمکم کن که دیگه وقت راهی شدنه