จะเป็นมนุษย์อวกาศ และบินขึ้นไป

บนดาวสักดวงที่มันไกล และไม่มีใคร

เพื่อลืม ความรัก ที่ผ่าน

ลืมโลกที่มันโหดร้าย

จะดำลงท้องทะเลสาป ให้ลึกสุดใจ

ให้เจอแต่ฝูงปลาว่ายผ่าน ไม่ต้องเจอใคร

เพื่อลืม ความรัก ที่ผ่าน

ลืมโลกที่มันโหดร้าย

ไม่มีความหมาย

ก็ต่อให้หนียังไง ก็ลืมไม่ได้

ไม่มีความหมาย

ถ้าเธอยังฝังในใจ

ก็คงไม่มีวันลืม เธอไป

บางทีความรักมันก็แปลก ที่ตามเราไป

มันตามมาย้ำว่าอดีต เคยดีแค่ไหน

ยังมี รอยยิ้ม ของเธอ

ที่ไม่เคยเลือนจากใจ

ไม่มีความหมาย

ก็ต่อให้หนียังไง ก็ลืมไม่ได้

ไม่มีความหมาย

ถ้าเธอยังฝังในใจ

ก็คงไม่มีวันลืม เธอไป

ไม่มีความหมาย

ก็ต่อให้หนียังไง ก็ลืมไม่ได้

ไม่มีความหมาย

ถ้าเธอยังฝังในใจ

ก็คงไม่มีวันลืม เธอไป

จะเป็นมนุษย์อวกาศ

จะดำลงท้องทะเลสาป

ก็ยังไม่ลืม ไม่ลืม ไม่ลืม

ไม่เคยลืมเธอไป