Sənə isinən,

Ürəyim isitmir yerini.

Sən məni, heç sevməyən,

İnsan kimi atdın.

Sənə görə,

Ömrünü məhv eləyən birini,

İntihar üçün, atılan,

Dərman kimi atdın.

Sonunda nə oldu?!

Ürəyim əstə oldu.

Həyatımdakı hər şey,

Sənin üstə oldu.

(Nəqarət)

Şairlər kimi sevdim səni,

Qovuşmaq idi dərdim.

Sər oşlar kimi sevdim səni,

Olanımı sənə verdim.

(Bənd)

A ı yo luğun,

Yer salır özünə aram aram,

Sən mənim, bir zamanlar,

Yerimi salan yerdən.

Öz geyimimi,

Dəli kimi öpürəm qo layıram,

Mən təsəlli, alıram,

Ətrin qalan yerdən.

Eybi yo sənə çatmasın əl,

Son duamdır a ır əvvəl,

O sənə qarşı səhv eləsin,

Sən özündən çı mənə gəl.

(Nəqarət)

Şairlər kimi sevdim səni,

Qovuşmaq idi dərdim.

Sər oşlar kimi sevdim səni,

Olanımı sənə verdim.