ฝืนแค่ไหนก็คงต้องลา

ไม่มีทางขอร้องให้เธอกลับมา

ไม่เห็นทางออก ตั้งแต่รู้คำตอบ

ต่อให้รั้งเธอไว้ก็ไปอยู่ดี ไม่มีคำว่ารักที่เคยมี

จบแล้วทุกอย่าง คงไม่มีแสงสว่าง

หัวใจสร้างไว้ให้ใครทำร้ายหรือเปล่า

หรือว่าเป็นแค่บทพิสูจน์ ของมัน

หยดน้ำตาที่ไหลก็มีความหมายเช่นกัน

เอาไว้เตือนเอาไว้บอกฉันให้ยอม

คนที่มันแพ้ก็แค่ต้องพอไม่มีใครขอให้รอ

จบแล้วก็แค่ต้องยอมแค่เช็ดน้ำตา

ต่อจากนี้ต้องใช้เวลาให้มันฟื้น ให้มันเยียวยา

คงจะไม่เป็นไรหรอก

ถ้ามันเหงาก็แค่ต้องกอดน้ำตา

ถึงเวลาต้องยอมรับความเป็นจริง

ถึงเวลาที่ฉันต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม

ให้ความพ่ายแพ้ แม้จะไม่ชินเท่าไหร่

ที่ต้องกลับไปเริ่มใหม่ ทำเหมือนว่าเธอหายไป

ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนนี้เราเคยมีกันเป็นลมหายใจ

และใช่เธอจำได้ไหม หรือว่ามันไม่เคยคล้าย

ฉันพยายามจะทำทุกวิธี แต่มันไม่มีความหมาย

ทำได้เพียงแค่กอดใจ ในวันที่เธอไปกอดใคร

จนบางทีมันก็สงสัย ว่า

หัวใจสร้างไว้ให้ใครทำร้ายหรือเปล่า

หรือว่าเป็นแค่บทพิสูจน์ของมัน

หยดน้ำตาที่ไหลก็มีความหมายเช่นกัน

เอาไว้เตือนเอาไว้บอกฉันให้ยอม

คนที่มันแพ้ก็แค่ต้องพอไม่มีใครขอให้รอ

จบแล้วก็แค่ต้องยอมแค่เช็ดน้ำตา

ต่อจากนี้ต้องใช้เวลาให้มันฟื้น ให้มันเยียวยา

คงจะไม่เป็นไรหรอก

ถ้ามันเหงาก็แค่ต้องกอดน้ำตา

ถึงเวลาต้องยอมรับความเป็นจริง

ถึงเวลาที่ฉันต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม

ให้ความพ่ายแพ้ แม้จะไม่ชินเท่าไหร่

จบแล้วก็แค่ต้องยอม แค่เช็ดน้ำตาต่อจากนี้

ใช่เธอจำได้ไหม หรือว่ามันไม่เคยคล้าย

แต่มันไม่มีความหมาย

ถ้ามันเหงาก็แค่ต้องกอดน้ำตา