(ฤดูรอ มันช่างทรมาน)
นาฬิกาคนที่เฝ้ารอ
มันเดินช้ากว่า
เวลาของคนที่เดินจากไปแล้ว
นานเท่าไรก็ยังไม่เปลี่ยน
วนเวียนที่เก่า
เมื่อฤดูที่เราเคยรัก นั้นมันผ่านไป
ในใจฉันคิดถึงและคอยเธอเสมอ
ทั้งที่ไม่รู้ จะจบอย่างไร
ทำไมนะ ฉันถึงมั่นคงอยู่กับเธอ
เป็นคนรอมันท้อ รักแค่ไหนก็ไม่พอ
ทำได้เพียงแค่ขอ ให้ฤดูนี้ผ่านพ้นไปสักที
ฤดูรอ มันช่างทรมาน
รู้ไหมฉันเหงามานานแทบไม่ไหว
ช่วยกลับมาได้ไหม
ฝนในใจไม่จางหายไป
ไม่เคยเริ่มใหม่
เมื่อฤดูที่เราเคยรัก นั้นมันผ่านไป
ในใจฉันคิดถึงและคอยเธอเสมอ
ทั้งที่ไม่รู้ จะจบอย่างไร
ทำไมนะ ฉันถึงมั่นคงอยู่กับเธอ
เป็นคนรอมันท้อ รักแค่ไหนก็ไม่พอ
ทำได้เพียงแค่ขอ ให้ฤดูนี้ผ่านพ้นไปสักที
ฤดูรอ มันช่างทรมาน
รู้ไหมฉันเหงามานานแทบไม่ไหว
ช่วยกลับมาได้ไหม
เป็นคนรอมันท้อ รักแค่ไหนก็ไม่พอ
ทำได้เพียงแค่ขอ ให้ฤดูนี้ผ่านพ้นไปสักที
ฤดูรอ มันช่างทรมาน
รู้ไหมฉันเหงามานานแทบไม่ไหว
ช่วยกลับมาได้ไหม
ฤดูรอ มันช่างทรมาน
รู้ไหมฉันเหงามานานแทบไม่ไหว
ช่วยกลับมาได้ไหม
