Meni gözel atırla

Bunlar son misralar

Ferz et ki, bir külek idim,

esib keçdim heyatından

Ya da bir yağmur, sel oldum çöllerde

Sonra torpaq çekdi suyu canına

Yo olub getdim,

belke röya idim seninçün

Oyandın ve men bitdim

Meni gözel atırla!

Çünki sevdim senin men, her şeyini

Sene sirdaş oldum, dost oldum

Qoynunda ağladım

Üzüne vurmadım heç bir nöqsanını

Meni üzdün qınamadım

Alışmışdım vefasızlığa,

el oldun aldırmadım

Meni gözel atırla!

Sehifelerce mektub bura dım sene

Şerler yazdım her gece ço unu o utmadım

Sa ladım günahını, savabını

içimde, sessizce getdim

Senden evvelkiler kimi

sende başa düşmedin

Meni gözel atırla!

Sene unudulmaz geceler bura dım

Sene en yorğun sabahlar

Gülüşümü, gözlerimi,

sonra sesimi bura dım

Söylenmemiş Salamlar bura dım her künce

“Vidalar bura dım dayanacaqlara

Ne a tararsan bir sevdanın içinde

Artıqlamasıyla bura dım ar amda

Meni gözel atırla!

Dizlerinde yu uya getdiyimi düşün

Saçını o şadığımı,

üşüyen ellerini isitdiyimi düşün

Sevincli olduğun anları

getir gözünün önüne

Alnından öptüyüm deqiqeleri

Bir azdan qapını döyeceyimi düşün

Teeccüblendirmeyi sevirem bilirsen

Buda sene son surprizim olsun

İndi seninle yaşanan

günleri ateşe verirem

Meni gözel atırla!

Gedirem.