Жулдыздарды жолдарына жайдын кок,

Муны аз ба, кайгысы мол, Айдын коп,

Сен онердін адамысын акынсын,

Содан болар куаныштан кайгын коп.

Тулпарлардай заулап омір агады,

Тун мунайып жулдыз жанар жанады,

Бул омірде гашык инкар болдым мен,

Сол бір акын журегіне жаралы.

Журегіннін мун жарасын бер маган,

Жанарыннын мун наласын бер маган,

Бал кундерді мен сыйлайын ансаган,

Бакытымды айырбастап кайгына,

Махаббатты мангі арнайын мен саган.

Кун шуагын тогіп шашкан ашык кок,

Мен озінді унатамын асык боп,

Сенін мунды жырларына косылып,

Домбыранды жылатайын гашык боп.

Жанарыннын тунгиыгы теренде,

Домбыранмен асем сазды бер елге.

Айырбастап алсам сенін мунынды,

Бакытты жан болмас деймін менен де

Журегіннін мун жарасын бер маган,

Жанарыннын мун наласын бер маган,

Бал кундерді мен сыйлайын ансаган,

Бакытымды айырбастап кайгына,

Махаббатты мангі арнайын мен саган.

Журегіннін мун жарасын бер маган,

Жанарыннын мун наласын бер маган,

Бал кундерді мен сыйлайын ансаган,

Бакытымды айырбастап кайгына,

Журегіннін мун жарасын бер маган,

Жанарыннын мун наласын бер маган,

Бал кундерді мен сыйлайын ансаган,

Бакытымды айырбастап кайгына,

Махаббатты мангі арнайын мен саган.