ฟ้าไกลแผ่นน้ำสีคราม สวยงามหากมองตัวสายตา

ใต้ความงดงามไม่อาจรู้ลึกลงไปเป็นเช่นไร

หัวใจกลับยิ่งไม่เข้าใจ เหมือนดังดินแดนที่แสนไกล

ลึกซึ้งและลึกลับเกินเข้าไป มองเท่าไหร่ไม่อาจหยั่งรู้

หากรักใครสักคนจนหมดใจ

เจอรักที่ลวงหลอกคงเจ็บทั้งหัวใจ

ก่อนรักเธอและเชื่อเธอจนหมดใจ ฉันกลัว

รักนี้มีอยู่จริงใช่ไหม ฉันเชื่อว่ามันจริงได้ไหม

ฉันกลัวจะเป็นภาพลวงตา ภาวนาให้มันไม่ใช่ฝัน

นี่มันคือเรื่องจริงใช่ไหม มีอะไรที่ซ่อนในนั้น

หวังว่าเรื่องราวที่ผ่านไป คงไม่ใช่แค่เพียงนิทาน

ฉันวิงวอนให้มันเป็นจริง

ทุกคำจริงสักเท่าไหร่ สายตาอาจไม่ตรงหัวใจ

แม้ถ้าสักวัน ได้พบว่ามีจริงคงเกินจะรับไหว

หากรักใครสักคนจนหมดใจ

เจอรักที่ลวงหลอกคงเจ็บทั้งหัวใจ

ก่อนรักเธอและเชื่อเธอจนหมดใจ ฉันกลัว

รักนี้มีอยู่จริงใช่ไหม ฉันเชื่อว่ามันจริงได้ไหม

ฉันกลัวจะเป็นภาพลวงตา ภาวนาให้มันไม่ใช่ฝัน

นี่มันคือเรื่องจริงใช่ไหม มีอะไรที่ซ่อนในนั้น

หวังว่าเรื่องราวที่ผ่านไป คงไม่ใช่แค่เพียงนิทาน

ฉันวิงวอนให้มันเป็นจริง

รักนี้มีอยู่จริงใช่ไหม ฉันเชื่อว่ามันจริงได้ไหม

ฉันกลัวจะเป็นภาพลวงตา ภาวนาให้มันไม่ใช่ฝัน

นี่มันคือเรื่องจริงใช่ไหม มีอะไรที่ซ่อนในนั้น

หวังว่าเรื่องราวที่ผ่านไป คงไม่ใช่แค่เพียงนิทาน

ฉันวิงวอนให้มันเป็นจริง

รักนี้มีอยู่จริงใช่ไหม

ฉันวิงวอนให้มันเป็นจริง