ได้แต่ถามตัวเองมันเปลี่ยนไปเมื่อไร
เปลี่ยนทั้งใจของคนที่แสนเย็นชา
บางอย่างข้างในหัวใจ เริ่มจะลึกซึ้งขึ้นอย่างช้าๆ
ตลอดเวลา ไม่รู้ตัวเลย
เจอะความอ่อนไหวในสายตา เวลาที่เราใกล้กัน
ไม่กล้าจะคิดจะฝัน แล้วฉันควรจะทำเช่นไร
อย่างกับใจของฉัน ไม่เป็นของฉัน สั่งมันไม่เคยฟัง
จะบอกมันกี่ครั้ง ว่าไม่มีทาง ก็ยังไปรักเธอ
แปลกที่ใจของฉัน ก็ยังดื้อรั้น
ห้ามมันไม่ไหว อย่างไรก็รักเพียงเธอ
และมันไม่มีวันยอมเปลี่ยนใจ
อยากชนะยังไงใจก็ยอมแพ้เธอ
เมื่อฉันเผลอ ฉันผิดที่คิดมีใจ
ฉันอาจทำเป็นไม่แคร์ แต่ว่าลึกๆ ก็แอบหวั่นไหว
ต้องเก็บซ่อนไว้ รู้ได้คนเดียว
ต่อให้เข้มแข็งสักเท่าไร แต่ใจก็อ่อนให้เธอ
และเป็นอย่างนั้นเสมอ ฉันยกใจให้เธอครอบครอง
อย่างกับใจของฉัน ไม่เป็นของฉัน สั่งมันไม่เคยฟัง
จะบอกมันกี่ครั้ง ว่าไม่มีทาง ก็ยังไปรักเธอ
แปลกที่ใจของฉัน ก็ยังดื้อรั้น
ห้ามมันไม่ไหว อย่างไรก็รักเพียงเธอ
และมันไม่มีวันยอมเปลี่ยนใจ
อย่างกับใจของฉัน มันไม่เป็นของฉัน สั่งมันไม่เคยฟัง
จะบอกมันกี่ครั้ง ว่าไม่มีทาง ก็ยังไปรักเธอ
แปลกที่ใจของฉัน มันก็ยังดื้อรั้น
ห้ามมันไม่ไหว อย่างไรก็รักเพียงเธอ
และมันไม่มีวันยอมเปลี่ยนใจ
สั่งใจไม่ได้สักครั้ง ห้ามมันไม่ฟังเพราะ รัก เพียง เธอ
