Mənəm, mənəm türk, önümə gələn hürk

Danışam min dilə, hər gün bir hilə

Bərkiyə qadağalarım, doğrana dilim il ilə

Mənəm burda sahibi-mülk, ətim türkdür, qanım türk

Yer üzündə kul mənəm, düşmənimə ğul mən

Nəsimi kamanından buraxdığı o tir mənəm, tir mən

Qırmızı gözlərim çalxalayıb salaram bura toz-toz, duman mən

Vermərəm aman mən, bi bax heybətə (hey-hey)

Tanınaram qeyrətə (hey-hey)

Bağlıyam isalətə, Babək kimi doğranam əyər cisarətə,

Düşəm əgər isarətə

Mübarizəm, tək başıma yığınıza qəniməm

Əlimlə verəm vətənə pay, təni mən öncədən bil ki çoxunu bəliyərəm

Boyanam qana türkümü məliyərəm

Ayıq ol ki, qurdlar rəqs eliyir, yer gəlir gəng eliyir

Əlim tüfəngimə kim gəlir cəngimə, Polad Həşimov cənginə

Kölgəmə hürkür

Özün qorxuya bürkür

Mənim elimdir türküm, şükür, şükür

Bükür-bükür yırtıcı ələmin

Vaxtıdır artır qədəmim

Ədəminə səbəb olacam, ey mənə deyən pan

Mənim Mehmetciklərim hər biri xan

Məni qan, məni qan

Vətənin hər yarasına, geci-tezi var

Alınacaqdır intiqam

Fağır durmamışıq qurulur plan

Ay qıvrılan ilan bil

Qartalın baxır inan

Qan qoxusu gəlir, güman ki, sığmır bura qorxular

Bizdə bunlar çoxdular

Can dələnər yurda, qan edənlər burda

Qüdrət artır nurda, hörmət vardır qurda

Quzeydə çaxan günəş güneydə parlar

Türküdü elim mənim ala boğazımı darlar

Yellənə durmadan ölüm minən tablar

Türkəm diyər-diyər qışqırar bu tarlar