ยอมขอบตาดำ

เพราะตามันหันไปเห็นแชทเธอ

ตอนดึกยังออนไม่นอนเหรอเธอ

เมื่อไหร่กันนะเราจะได้เจอ

โรคมันช่างวุ่นวาย

ฉันกลัวจะตายเพราะคิดถึงเธอ

ตอนดึกอยากคอลกลัวนอนละเมอ

ให้เธอกล่อมนอนกอดหมอนชะเอิงเอย

ทุกวันต้องยันเช้า

ตื่นมาละมันก็น่าจะบ่ายสอง

เมื่อก่อนนะมีสาวๆรอบตัวคอยรายล้อม

ตอนนี้น่ะพร้อมละที่ฉันจะมีเธอ

ระแวง Covid ล่ะเนาะบางทีก็มีเบลอ

เผลอคิดถึงเชียงรายเป็นฉากเป็นตอน

บางทีคิดถึงสกลนครและก็อย่าเพิ่งงอนนะคะเชียงใหม่อย่าเพิ่งมีใครนะคะเมืองเลย

คิดถึงนะครับคนเก่งของพี่

เปิ้นกิ๊ดตึ๋งหาตั๋วขนาด

พี่หวังเวิดน้องนะคิดฮอดเจ้าอย่างแฮง

ยอมขอบตาดำ

เพราะตามันหันไปเห็นแชทเธอ

ตอนดึกยังออนไม่นอนเหรอเธอ

เมื่อไหร่กันนะเราจะได้เจอ

โรคมันช่างวุ่นวาย

ฉันกลัวจะตายเพราะคิดถึงเธอ

ตอนดึกอยากคอลกลัวนอนละเมอ

ให้เธอกล่อมนอนกอดหมอนชะเอิงเอย

พักผ่อนบ้างนะแต่โทรมาถ้ามีอะไรให้ฉันช่วย

ยินดีเสมอเพราะเธอยังสาวยังสวย

ด้วยความรักฉันคอยดูแล

ไม่มีชายไหนเข้ามาดูแล

คุยกับเธอจนเบลอยันเช้า

ถ้าคิดถึงกันให้นั่งดูจันทร์เจ้า

ถ้าอ้ายเธอเจ้าอย่าเพิ่งฟ้าว

ฮักเจ้าเสมอให้เธอเป็นดาว

คิดถึงนะครับคนเก่งของพี่

เปิ้นกิ๊ดตึ๋งหาตั๋วขนาด

พี่หวังเวิดน้องนะ

คิดฮอดเจ้าอย่างแฮง

ยอมขอบตาดำ

เพราะตามันหันไปเห็นแชทเธอ

ตอนดึกยังออนไม่นอนเหรอเธอ

เมื่อไหร่กันนะเราจะได้เจอ

โรคมันช่างวุ่นวาย

ฉันกลัวจะตายเพราะคิดถึงเธอ

ตอนดึกอยากคอลกลัวนอนละเมอ

ให้เธอกล่อมนอนกอดหมอนชะเอิง

ยอมขอบตาดำ

เพราะตามันหันไปเห็นแชทเธอ

ตอนดึกยังออนไม่นอนเหรอเธอ

เมื่อไหร่กันนะเราจะได้เจอ

โรคมันช่างวุ่นวาย

ฉันกลัวจะตายเพราะคิดถึงเธอ

ตอนดึกอยากคอลกลัวนอนละเมอ

ให้เธอกล่อมนอนกอดหมอนชะเอิง