Soyo suwe soyo nelongso rasane

Atiku kangen, kangenku marang kowe

Nanging pancen, pancen wis dadi nasibe

Durung biso sesandingan, sesandingan karo kowe

Arume kembang mekar ing wayah sore

Arum ambune isih biso tak rasakne

Nanging-nanging, nanging arume rambutmu

Amung biso tak bayangne mergo kowe ra ning kene

Aku lungo ning monco golek makaryo

Nggo sangu ning urip aku lan kowe

Arume kembang mekar ing wayah bengi

Dadi tombo kangenku jeroning ati

Kembangku ayu lilakno lungoku

Aku ra bakal lali marang janji sing ketali

Ning simpang limo iki sing nyekseni sumpahe ati

Janjiku mengko mesti tak tepati

Arume kembang mekar ing wayah sore

Arum ambune isih biso tak rasakne

Nanging-nanging, nanging arume rambutmu

Amung biso tak bayangne mergo kowe ra ning kene

Aku lungo ning monco golek makaryo

Nggo sangu ning urip aku lan kowe

Arume kembang mekar ing wayah bengi

Dadi tombo kangenku jeroning ati

Kembangku ayu lilakno lungoku

Aku ra bakal lali marang janji sing ketali

Ning simpang limo iki sing nyekseni sumpahe ati

Janjiku mengko mesti tak tepati

Kembangku ayu lilakno lungoku

Aku ra bakal lali marang janji sing ketali

Ning simpang limo iki sing nyekseni sumpahe ati

Janjiku mengko mesti tak tepati

Entenono aku ning simpang limo