Bir son var ama mutlu mu bilmem ki

Uslandım ben sensiz olamazdım

Olamam ki

Bir son var ama mutlu mu bilmem ki

Uslandım ben sensiz olamazdım

Olamam ki

Yok bitane çıkış yolu

Gün geçer içim soğur

Delirdim işin doğrusu bu fakat

Yine de sabreden dervişle rakı sofrasında

Bi’ duble bitmeden diğer kadehi tokuşturunca

Anladım ki avuntular dört yanımdalar

Kim murada ermiş onca yükle yaşlanınca

Yokuşlu yolların sonunda huzur varsa da

Artık istemiyorum olmak onca bayırı tırmanan

Al beni götür bu ellerden

Ya göm kurtar seslerden

Sar gönlümü seni beklerken

Sarardı soldu sen derken

Bir son var ama mutlu mu bilmem ki

Uslandım ben sensiz olamazdım

Olamam ki

Bir son var ama mutlu mu bilmem ki

Uslandım ben sensiz olamazdım

Olamam ki