Μαπασες στεριες ηλιος πυρος και φοινικιες

ενα πουλι που ακροβατει στα παταρατσα

γνεφουνε δυο στιγματισμενα μαυρα μπρατσα

που αρωστιες τα χουνε τσακισει τροπικες

παντιερ κιτρινη σινιαλο του νερου

φουντο της δυο και πριμα βρεξε το πινελο

τα δυο φαναρια της νυκτος κι ο Πισανελο

ξεθωριασμενος απ το κυμα του νερου

το καραντι το καραντι θα μας μπαταρει

σαπια βρεχαμενα τσιμεντο και σκουρια

απο νωρις δεξια στη μασκα τη πλωρια

κοιμηθηκεν ο καρχαριας που πιλοταρει

ορντινα δινει ο παπαγαλος στον ιστο

οπως και τοτε απ του Κολομβου την κουκετα

χρονια προσμενω να τυλιξεις την μπαρκετα

χρονια προσμενω τη στερια να ζαλιστω

φωτιες αναβουνε στην αμμο οι ιθαγενεις

κι αχος μας φτανει καθως παιζουν τα οργανα τους

της θαλασσας κατανικοντας τους θανατους

στην ανεμοσκαλα σε θελω να φανεις

φυκια μπλεγμενα στα μαλια στο στομα φυκια

ετσι ως κοιμηθηκες για παντα στα βαθια

καταστικτη πελεκημενη απο σπαθια

διπλα φορωντας των ινκας σκουλαρικια

το καραντι το καραντι θα μας μπαταρει

σαπια βρεχαμενα τσιμεντο και σκουρια

απο νωρις δεξια στη μασκα τη πλωρια

κοιμηθηκεν ο καρχαριας που πιλοταρει

ο καραντι το καραντι θα μας μπαταρει