Заплятала восень ясну косамі ды распляла

Заплутала, як зіма замятае сцежкі познія сабой дабяла

Запытала, ой нашто мне той, каго не выбірала

Ой, заблытала да відна, ночка цёмна таямніцамі і жарсцю паўна

Да відна, да відна засталася не адна

Да відна, да відна востры месяц нас яднаў

Да відна, да відна востры месяц нас яднаў

Да відна, да відна засталася не адна

Не мая віна, засталася не адна

Ой, як мала маладзенькая ў дзеўках ды пабыла

Ой, як рана, ой рана, ружа белая, каму ты так квітнець пачала?

Ой, ты мама, ой нашто мне той, каго не выбірала

Ой, заблытала да відна ночка цёмна таямніцамі і жарсцю паўна

Да відна, да відна засталася не адна

Да відна, да відна востры месяц нас яднаў

Да відна, да відна востры месяц нас яднаў

Да відна, да відна засталася не адна