เมื่อดวงตาของฉันมันมืดมิด
แต่ชีวิตฉันยังไม่มืดลง
แม้ความรักยังเคยมีมั่นคง
จะร้างไกลไม่หวนกลับคืนมา
ออกยํ่าไปบนทางที่หิวโซ
มิรู้คืนรู้วันเวลา
ขอเศษเงินเศษทานผู้ผ่านมา
เพียงเมตตาฉันบ้าง เป็นครั้งคราว
<
> อยู่ในโลกความมืดอันลึกลับ คงสดับรับได้แต่สําเนียง จะมองหามองเห็นก็เป็นเพียง ในความฝันยามฉันล้มตัวนอน พอตื่นมาพานพบกับความหมาย ยังหายใจเนื้อตัวยังผ่าวร้อน ยังมีหวังเห็นดวงตะวันรอน จะมัวนอนนิ่งเฉย อยู่ทําไม จึงมาเป็น วณิพกพเนจร เที่ยวเร่ร่อน ร้องเพลงแลกเศษเงิน ที่เหลือกินเหลือเก็บเป็นส่วนเกิน จะนําเงินสะสม รักษาดวงตา <> จึงมาเป็น วณิพกพเนจร เที่ยวเร่ร่อน ร้องเพลงแลกเศษเงิน ที่เหลือกินเหลือเก็บเป็นส่วนเกิน จะนําเงินสะสม รักษาดวงตา <> หากฉันเป็นตัวแทนความมืดมิด ขอชดใช้ชีวิตที่เกิดมา เพื่อทดแทนทุกท่านที่เมตตา ด้วยนําพาเสียงเพลงสู่ผู้ฟัง เป็นบทเพลงโลกมืดและความหมาย จะกู่ก้องร้องไปไม่หยุดยั้ง ใครจะว่าร้องเพลงให้ควายฟัง ฉันว่ายังมีคนที่เข้าใจ ใครจะว่าร้องเพลงให้ควายฟัง ฉันว่ายังมีคนที่เข้าใจ ใครจะว่าร้องเพลงให้ควายฟัง ฉันว่ายังมีคน ที่เข้าใจ 
