..ดนตรี...0.21...
.อกหัก ครานั้น ยับเยินๆ
เจ็บปวด เหลือเกิน
บนเนิน หัวใจ ไอ้เรา
ดั่งตก ต้นตาล สูงเสียดฟ้า
พลัดตี ลังกา ลงบน คันนา...
อกหัก ครานั้น ยับเยินๆ
ระหก ระเหิน
ต้องเดิน ล้มลง ล้มคลาน
ลืมเก่า คนจน เมื่อคืนร้าง
ได้ทาง ได้ดี ก็หนี ทิ้งไป...
แรก รัก กัน
มันหวาน ดั่งตาล เมืองเพชร
ช่างหวาน สะเด็ด
ไม่มี สิ่งใด เปรียบปาน
กลับกลาย เศร้าตรม
ยิ่งขม ยิ่งกว่า วันวาน
สะเดา เจ้าเอย ไม่เคยหวาน
ซมเซ ซมซาน กลับเพชรบุรี...
อกหัก ครานี้ ยับเยินๆ
ยับเยิน แค่ไหน
แค่ปีน ต้นตาล ซิเรา
รูปหล่อ อย่างนี้ ยังไม่เอา
คิดไป ใจเศร้า ไอ้เราคนจน...
..ดนตรี...2.35...
.แรก รัก กัน
มันหวาน ดั่งตาล เมืองเพชร
ช่างหวาน สะเด็ด
ไม่มี สิ่งใด เปรียบปาน
กลับกลาย เศร้าตรม
ยิ่งขม ยิ่งกว่า วันวาน
สะเดา เจ้าเอย ไม่เคยหวาน
ซมเซ ซมซาน กลับ เพชรบุรี...
อกหัก ครานี้ ยับเยินๆ
ยับเยิน แค่ไหน
แค่ปีน ต้นตาล ซิเรา
รูปหล่อ อย่างนี้ ยังไม่เอา
คิดไป ใจเศร้า
อยากโดด ต้นตาล
ให้ตาย ไปเลย...
..ดนตรี .....
