ข้ามันลูกทุ่ง...
ข้านอนมุ้งสี่สาย
ผูกด้วยเชือกจูงควาย
เอนกายแล้วสิ้นลำเค็ญ
ไม่ต้องสนใจ...
มาดัดนิสัยข้าดอกบานเย็น
ข้ามันลูกทุ่งเอ็งก็คงเห็น
ข้าเป็นแค่คนชาวนา
.ถ้าเอ็งมองข้า...
ว่าหัวข้าล้าสมัย
สุดที่เอ็งทนได้...
ตามใจเอ็งเถิดแก้วตา
จะเปิ่นหรือเชย...
ข้าก็ยังเคยมุ้งแบบของข้า
เอ็งอยากจะรักข้าก็ไม่ว่า
เอ็งจะเกลียดข้าไม่ว่าสักน้อย
.ไอ้หนุ่มบางไหน...
มันใส่กางเกงหุ่นสวย
ถ้าเอ็งชังกางเกงขาก๊วย
คนสวยไม่ต้องมาคอย
ถ้าเจ้าบานเย็น...
คิดไปเด่นในกรุงเลิศลอย
อยากจะทิ้งข้า
ให้เศร้าหงอย
ข้าจะไม่คอยขวางตา
ข้ามันลูกทุ่ง
ข้านอนมุ้งสี่หู
ข้าพูด เอ็ง มึง กู
ฟังดูก็ตรงหนักหนา
ข้าชอบไทยเดิม
ข้าส่งข้าเสริม
คำพูดบ้านข้า
ข้าแต่งกับเอ็ง
เอ็งเป็นของข้า
ใครเรียกภรรยา
แต่ข้าเรียกเมีย
โอ..โอ้โอ้โอ้โอ..โอ๊ย
(พูด) โอ้ อินางเอย...
อ้ายมันก็ซำนี้แหละ
แม้นอ้ายสิดีปานใด๋
ก็สู้เขาคนนั้นบ่ได้ดอก
คั่นเจ้าคือสิไปแล้ว
...ก็ไปโลด...
อ้ายสิอยู่คือเก่า
อยู่หม่องเก่า
ถ่าเจ้าอยู่ส่ำนี้แหละ
อินางเอ๊ย
มันคนบ้านได๋
คือใส่กางเกงหุ่นสวย
เฮ็ดให้เจ้าชังกางเกงขาก๊วย
เขารวย อ้ายมีแต่ใจ
ถ้าเจ้าสิลืม...
บ่อยาก ให้เจ้าคึดหลาย
ถิ่มอ้ายเลย ให้อ้ายเสียใจ
คงบ่ถึงตายดอกหนา
อ้ายมันลูกทุ่ง...
อ้ายนอนมุ้งสี่หู
อ้ายเว่า เอ็ง มึง กู
ฟังดูแล้วตรงหนักหนา
อ้ายมักลำเพลิน
อ้ายย่องอ้ายเหยิน
คำเว่าบ้านนา
แต่งงานกันแล้ว...
เจ้าคือขวัญตา
ไผเอิ้นภรรยา
แต่อ้ายเอิ้นเมีย
โอ้ โอ โอ โอ่...
ใครเรียกภรรยา...
แต่อ้ายเอิ้นเมีย
***Credit***
***THE MASK SINGER***
