ฉันก็รู้ตัวดีเสมอ

ว่าฉันได้เจอเธอแค่ตอนที่เขาไม่มา

ข้อตกลงที่คุยกันไว้

ห้ามหึงและห้ามห่วง

ให้ได้แค่ความห่วงใย

แต่เธอคงไม่รู้

มันเริ่มจะไม่ง่าย

ใกล้เธอเท่าไร

ใจฉันยิ่งไหวหวั่น

เกิดเป็นคำว่ารัก

มากในใจขึ้นทุกวัน

จนต้องย้ำตัวเองเป็นได้แค่ไหน

เป็นมากเกินกว่าเพื่อน

แต่ไม่ใช่คนรัก

เธอให้เพียงสัมผัส

แต่ไม่ให้หัวใจ

ว่าฉันไม่ควรรักเธอ

ก็เผลอให้เธอไปแล้วจนหมดใจ

ก็รู้ฐานะตัวเองเป็นใคร

ยังจะคิดให้ใจเจ็บช้ำ

ฉันไม่ควรคิดมากก็รู้

เพราะที่เห็นกันอยู่

ว่าเขาเป็นคนสำคัญ

ให้เป็นไปตามที่คุยกันไว้

คบด้วยพอใจให้รู้สึกดีต่อกัน

แต่เธอคงไม่รู้ มันเริ่มจะไม่ง่าย

ใกล้เธอเท่าไร

ใจฉันยิ่งไหวหวั่น เกิดเป็นคำว่ารัก

มากในใจขึ้นทุกวัน

จนต้องย้ำตัวเองเป็นได้แค่ไหน

เป็นมากเกินกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่คนรัก

เธอให้เพียงสัมผัส

แต่ไม่ให้หัวใจ

ว่าฉันไม่ควรรักเธอ

ก็เผลอให้เธอไปแล้วจนหมดใจ

ก็รู้ฐานะตัวเองเป็นใคร

ยังจะคิดให้ใจเจ็บช้ำ

ไม่รู้ว่าควรดีใจหรือเสียใจ

ก็คำนิยามเรื่องการคบกันของเรา

เป็นมากเกินกว่าเพื่อน

แต่ว่าฉันไม่ใช่คนรัก

ก็รู้ฐานะตัวเองเป็นใคร

ยังจะคิดให้ใจเจ็บช้ำ

เพราะว่าฉันไม่ใช่คนรัก

เพราะว่าฉันไม่ใช่คนรัก