ก่อนนี้ที่คำชะโนดรักหวาน
สองเราร่วมกันสาบาน
ต่อหน้าศาลผูกพันสัญญา
วอนปู่ศรีสุทโธ
เป็นสักขีพร้อมย่าปทุมมา
โปรดรับรู้ในคำสัญญา
ก่อนจากลา...
มุ่งหน้าเมืองไกล
ล่ะเกี่ยวก้อยกันสัญญาไว้
ว่าสิบ่หลายใจ
ยังจำได้อยู่หรือบ่
ล่ะส่วนอ้ายใจจดจ่อ
บ่เคยลืมมื้อนั้น
ยังจำมั่นบ่หวั่นไหว
ล่ะสองเฮายัง
บูชาเทียนธูปดอกไม้
ไปไหว้ปู่ย่านำกัน
หล่ะไปอยู่ไสล่ะจอมขวัญ
จั่งบ่หันคืนมาพ้อ
รู้ไหมมีใครเฝ้ารอ
ยังหวังถักทอก่อใยรักผูกพัน
เพราะน้องคือคนสำคัญ
ที่รักกันหวานชื่น
ลืมคำสัญญา
หรือว่าเธอไปเป็นอื่น
เฝ้าคอยตั้งตา
หน้าคำชะโนดขมขื่น
คอยคนรักไม่หวนคืน
สะอื้นนั่งกลืนน้ำตา
ไหว้วอนบวงสรวงนาคา
ให้เขากลับมาทวงสัญญาอีกที
คุกเข่าลูบฆ้อง
สายตามองเขาควงคู่จู๋จี๋
มันเหงาคู่เราไม่มี
วันนี้ต้องมาเดียวดาย
ไสแฟนอ้าย
บอกว่าฮักหลายบ่มีมื้อสิหล่าย
ไสแฟนอ้าย
บอกว่าฮักหลายบ่มีมื้อสิหล่าย
ห่างเพียงกายแต่ว่าใจอยู่ใกล้
ได้เคยเว้าต่อกัน
ให้เชื่อมั่นแม่นสิห่างกันดน
ความจริงใจให้คือทศพล
ฮักกับคำแก้ว
เดือนปีแล้วนาคีล่วงผ่าน
เจ้าเคยบอกฮักอ้าย
ฮักอ้ายบ่มีมื้อหน่ายหนี
กี่ภพกี่ชาติ
ไม่อาจจะมีหญิงใด
มาแทนที่ในหัวใจ
มอบไว้ให้เพียงแด่เธอ
ที่คำชะโนด
ยังรอเจ้าอยู่เสมอ
ย่าปทุมมา
ปู่ศรีสุทโธช่วยดลใจเธอ
ให้หวนกลับมาพบเจอ
ลูกยังตั้งตารอคอย
เจ้าไปไร้ร่องรอย
อ้ายยังคอยเฝ้าห่วงหา
เบอร์เก่าเจ้าโทรมา
ก็ถูกปิดมิดสัญญาณ
เฟสไลน์ก็เงียบหาย
ปล่อยให้อ้ายคอยตาหวาน
ปีใหม่เลยสงกรานต์
รอคนดีที่สัญญา
ผ่านฝนจนหน้าหนาว
เฝ้าคอยสาวบ่เห็นมา
เลยวันออกพรรษา
อ้ายยังมาถ่ารอคอย
ใจลอยนั่งหงอยคอยเก้อ
ใจลอยนั่งหงอยคอยเก้อ
สัญญานัดเจอบ่เห็นเจ้าจนค่ำ
คนใจดำคำชะโนดนัดไว้
นัดไว้โอ้ยนัดไว้นัดไว้
ไปจ้อยส่างบ่มา
ถ้าเจ้าอยู่คำชะโนดแฟนพี่
ชายคนหนึ่ง
คิดถึงเธอเอาหนี่
มันเหงาเต็มที
นี่ทางอ้ายผู้คอยน้อง
