.จากปากช่องไปสู่เมืองวิไล
หัว ใจมาด่วนลืม
ปากช่องแดนดง รักคงไม่ดูดดื่ม
เหงื่อน้องไหลซึม ทำไร่ไถนา
ข้าวโพด คงร้าง ข้าวฟ่างขึ้นรา
โอ้พี่จ๋า ลืมสัญญาเมื่อสา ยัณห์
.จากน้องสามปี อยู่วงดนตรี
แล้วพี่มาเปลี่ยนผัน
ไปหลงชาวฟ้า ลืมสัญญาผูกพัน
นับเอ๋ยนับวัน วันที่จากไกล
เงินทองของหมั้น เรานั้นว่าไง
เหตุไฉน พี่ไปลับตา
.พี่ลืมรอยรัก ที่เราสลักฝังรักแนบอุรา
ชาวป่าอย่างเรา เขาคงไม่กลับมา
เหลือเพียงน้ำตา เป็นเครื่องปลอบขวัญ
ปากช่องคงช้ำ หลงคำจำนรรจ์
สร้างสวรรค์วิมานอันเลื่อน ลอย
.พี่ลืมรอยรัก ที่เราสลักฝังรักแนบอุรา
ชาวป่าอย่างเรา เขาคงไม่กลับมา
เหลือเพียงน้ำตา เป็นเครื่องปลอบขวัญ
ปากช่องคงช้ำ หลงคำจำนรรจ์
สร้างสวรรค์วิมานอันเลื่อน ลอย
