ผิดที่คิดไปเอง - บิว พงค์พิพัฒน์ (Bew Pongpipat)

Written by：บริบูรณ์ จันทร์เพ็ญ/จิระวัฒน์ ปานพุ่ม

รักถูกตีกลับ

ตั้งแต่เริ่มนับหนึ่ง

ด้วยนึกไม่ถึง

ว่าเขานั้นมีเจ้าของ

ทั้งเจ็บทั้งอาย

ไม่น่าเผลอใจหมายปอง

จนไม่กล้ามอง

ในคราวที่ต้องเจอกัน

เขาสบตาหน่อย

พลอยฟุ้งซ่านไปใหญ่

แอบตีความหมาย

ว่าใจเขาทอดสะพาน

ทั้งที่เขาคิด

แค่คบเป็นมิตรเท่านั้น

คนคุ้นหน้ากัน

ทักกันมันธรรมดา

เพราะอ่อนเดียงสา

จึงอ่านแววตาไม่ออก

ก็สมอยู่หรอก

ที่เพื่อนเขาเย้ยหยันมา

คนคิดไปเอง

เจ็บเองก็สมน้ำหน้า

จะได้รู้ว่า

ครั้งหน้าอย่ารีบรักใคร

รักถูกตีกลับ

ตั้งแต่เริ่มนับหนึ่ง

แต่ได้รู้ซึ้ง

รักใครให้ค่อยดูไป

นับหนึ่งสองสาม

ถึงสิบก็ยังไม่สาย

ดีกว่าเจ็บอาย

เพราะใจชอบคิดไปเอง

เพราะอ่อนเดียงสา

จึงอ่านแววตาไม่ออก

ก็สมอยู่หรอก

ที่เพื่อนเขาเย้ยหยันมา

คนคิดไปเอง

เจ็บเองก็สมน้ำหน้า

จะได้รู้ว่า

ครั้งหน้าอย่ารีบรักใคร

รักถูกตีกลับ

ตั้งแต่เริ่มนับหนึ่ง

แต่ได้รู้ซึ้ง

รักใครให้ค่อยดูไป

นับหนึ่งสองสาม

ถึงสิบก็ยังไม่สาย

ดีกว่าเจ็บอาย