โอมมลุลีร่มนี้มืดมน
ช้ำเหลือทนอับจนหัวใจ
ต้องพรากรักไปภายใต้ร่มไม้
ของเจ้านี้
ลืมรักที่หลั่งลงฝังกับใจ
ฝังฝากให้ใต้ร่มมลุลี
จงลืมรักพี่อย่ามีฤดีอาลัยต่อกัน
ยากเย็นกรรมหรือเวรอันใด
นำชักให้ดวงฤทัยโศกศัลย์
พี่ตรมสุดภิรมย์รำพัน
บุญไม่เปรียบเทียบทันร้าวรานฤทัย
โอ้รักที่ผ่านดังฝันชั่วคืน
ครั้นพอตื่นกลับคืนหายไป
โธ่อย่าร้องไห้
พลอยให้ดวงใจร้าวระทม
ยากเย็นกรรมหรือเวรอันใด
นำชักให้ดวงฤทัยโศกศัลย์
พี่ตรมสุดภิรมย์รำพัน
บุญไม่เปรียบเทียบทันร้าวรานฤทัย
โอ้รักที่ผ่านดังฝันชั่วคืน
ครั้นพอตื่นกลับคืนหายไป
โธ่อย่าร้องไห้
พลอยให้ดวงใจร้าวระทม
ร่มมลุลีเป็นที่สุดท้าย
แห่งจุดหมายน้องพี่
มลุลีเห็นใจน้องพี่
ว่าสิ้นคืนนี้น้องพี่สิ้นกัน
